dinsdag 3 april 2012

opbouwende kritiek doet de gordijnen open

Zoals men ijzer scherpt met ijzer, zo scherpt een mens zijn medemens
Beter de kritiek van een vriend dan de kus van een vijand

Tekst:Johannes 21: 15 Toen ze gegeten hadden, sprak Jezus Simon Petrus aan: “Simon, zoon van Johannes, heb je mij lief, meer dan de anderen hier?” Petrus antwoordde: “Ja Heer, u weet dat ik van u houd.” Hij zei : “Weid mijn lammeren.” Nog eens vroeg Hij: “Simon, zoon van Johannes, heb je me lief?” Hij antwoordde: “Ja Heer, u weet dat ik van u houd.” Jezus zei : “Hoed mijn schapen”, en voor de derde maal vroeg Hij hem: “Simon, zoon van Johannes, oud je van me?” Petrus werd verdrietig, omdat Hij voor de derde keer vroeg of hij van hem hield. Hij zei: “Heer, u weet alles, u weet toch dat ik van houd.” Jezus zei : “Weid mijn schapen.”

Studie:
Eigenlijk willen we allemaal goed gevonden worden door de ander. Hoe meer dingen de mensen van je goed vinden, hoe beter het is. Des te meer mensen je waardering laten voelen, des te beter.
Een ander motiveren is goed. Een ander waarderen is prima. Doen alsof je iemand waardeert, maar er ondertussen niets van menen, dat is liegen: zonde dus. Soms, doen we zelfs zo erg dat we iemand waarderen, dat we met liters stroop gaan smeren, in de hoop de goede band te bewaren. Terwijl ondertussen de band allang flink gerafeld is. Stroop kan een onderlinge band niet heel houden, slechts tijdelijk rekken.

Maar eerlijkheid en oprechtheid wel. In eerste instantie lijkt het, alsof eerlijkheid de band kapot maakt, omdat je de punten die wringen hardop benoemt. Maar met deze eerlijkheid breng je juist de rafels van de band in beeld en kan je deze samen weer repareren. Hiermee komt er een veel steviger relatie uit.
Bij de kruisiging van Jezus had Petrus driemaal gezegd dat hij Jezus niet kende, om zijn eigen hachje te redden. Toen kraaide de haan en herinnerde hij zich de woorden die Jezus tot hem gesproken had. “Voordat de haan kraait, zal je me driemaal verloochend hebben.” Petrus schaamde zich zijn ogen uit zijn kop en had vreselijke spijt. Hoe kon hij zoiets doen: Jezus die alles voor Hem betekend had en die Hij gezworen had nooit te zullen verlaten, zette hij met enkele woorden aan de kant om zelf het er maar goed vanaf te brengen. Wat was hij nu voor ellendeling!
Een tijdje na de dood van Jezus ging hij maar weer vissen, zijn oude vak. Dat kon hij tenminste. Maar deze ellendige belevenis was daarmee niet uit zijn hoofd.

(Spreuken 27: 5)
Beter dat je openlijk terechtgewezen wordt
dan dat je uit liefde wordt gespaard.

Maar het vissen lukte niet. Zelfs dat niet! Ook zijn oude vak opnieuw oppakken, kan hij niet zonder Jezus’ hulp. Dan ontmoet Hij Jezus die hem driemaal vraagt of hij van Hem houdt. Driemaal, omdat Hij driemaal gezegd heeft dat hij Hem geeneens kent. Jezus spaart Petrus niet uit liefde, maar wijst hem terecht uit liefde. Zo kan Petrus uiteindelijk de rots worden, waarop de gemeente van Jezus Christus kon worden gebouwd. Een rots die nu drommels goed weet, dat hij zonder Jezus Christus niets waard is. Maar met de Heer zoveel waardevoller! Een rots, waarop je kan bouwen zonder de pijn van de verloochening van zijn Heer. Immers, met dit gesprek heeft Jezus de zondige pijn van Petrus benoemd en vergeven. En met deze genadige vergeving van onze Heer is het vergeven ook echt vergeten geworden. Hiermee wordt Petrus die juist in het doodsuur van zijn Heer ontrouw was, de betrouwbare rots voor Christus’ eerste gemeente. Wat een wonder is de genadige vergeving van onze God!

(Spreuken 27: 17)
Zoals men ijzer scherpt met ijzer,
zo scherpt een mens zijn medemens.


WWJD?
Volg dit voorbeeld van Jezus: wees vriendelijk, eerlijk en oprecht naar je medemensen. Niet achterbaks, maar oog in oog! Je zult merken dat niet stroop smeren, niet achter iemands rug om foeteren op deze persoon en ondertussen aardig doen tegen dezelfde persoon, maar dit voorbeeld van Jezus volgen weer een stuk van Gods Koninkrijk dichterbij brengt. Je leven krijgt open vensters naar buiten, waarin je ieder recht in de ogen kunt kijken: een wereld zonder grenzen, slagbomen en luiken. Je zult wel op deze manier van leven, regelmatig je neus stoten; een luik voor je dicht zien klappen; en flink veel boze gezichten krijgen. Er staan hiervan talloze voorbeelden uit Jezus’ leven op aarde in de Bijbel. Met jouw oprechtheid is de wereld nog niet veranderd. Maar uiteindelijk overwint het licht de duisternis: elk lichtpuntje laat een flink stuk duisternis verdwijnen!

Test jezelf:
• Heb jij kritiek op anderen die je nog niet tegen de ander hebt uitgesproken? Pak nu je telefoon en grijp je kans!
• Zoek eens op: Micha 6: 8: Er is jou mens, gezegd wat goed is, je weet wat de Heer van je wil: niets anders dan recht te doen, trouw te betrachten en nederig de weg te gaan van je God. Deze tekst is één van de bekende teksten ui de Bijbel. Vind je dat terecht? Zo ja, waarom? Zo nee, waarom niet?
• Maak het concreet voor jezelf: weet jij wat de Heer van jou wil? Heb je Hem daar weleens om gebeden?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten