Tekst:
Mattheüs 24: 6-14
Jullie zullen berichten horen over oorlogen en
oorlogsdreiging. Laat dat je dan niet verontrusten, die dingen moeten namelijk
gebeuren, al is daarmee het einde nog niet gekomen. Het ene volk zal tegen het
andere ten strijde trekken en het ene koninkrijk tegen het andere, en overal
zullen er hongersnoden uitbreken en zal de aarde beven: dat alles is het begin
van de weeën. Dan zal men jullie onderdrukken en doden, en jullie zullen door
alle volken worden gehaat omwille van mijn naam. Velen zullen dan ten val
komen, ze zullen elkaar verraden en elkaar haten. Er zullen talrijke valse
profeten komen die velen zullen misleiden. En doordat de wetteloosheid
toeneemt, zal bij velen de liefde bekoelen. Maar wie standhoudt tot het einde,
zal worden gered. Pas als het goede nieuws over het koninkrijk in de hele
wereld wordt verkondigd als getuigenis
voor alle volken, zal het einde komen.
Mattheüs 24: 42-44
…Wees dus waakzaam,
want jullie weten niet op welke dag jullie Heer komt. Besef wel: als de Heer
des huizes had geweten in welk deel van de nacht de dief zou komen, dan zou hij
wakker gebleven zijn en niet in zijn
huis hebben laten inbreken. Daarom moeten ook jullie klaarstaan, want de
Menszoon komt op een tijdstip waarop je het niet verwacht.
Bijbelstudie:
Heb je de tekst goed gelezen? Heb je gezien dat we de
berichten waarover Mattheüs spreekt dagelijks horen? Oorlogen, aardbevingen, uitbuiting,
overstromingen, natuurrampen, kernrampen, vervuiling, honger, vervolging om je
geloof: ga zomaar door, de berichten zijn niet van de lucht. Ze staan dagelijks
in de krant. We leven er gewoon
middenin.
Maar op een ander vlak zien we al dit verdriet ook eng
dichtbij. De mensen lopen langs elkaar heen, zien elkaar niet meer. Ze gaan
elkaar uit de weg en leven steeds meer voor zichzelf. Je bouwt een eigen
koninkrijkje, waar je zelf koning bent. “Bij velen bekoelt de liefde, doordat
de wetteloosheid toe neemt. “ Kijk nu
eens om je heen! Dat zien we toch dagelijks gebeuren! Verkilling,
liefdeloosheid troef! De één die de
ander links laat liggen; je wordt met de nek aangekeken, omdat je “anders”
bent. Je ligt uit de groep, omdat je toevallig wat minder brutaal bent en een
andere hobby hebt. Je hoort er niet bij, omdat je net wat minder geld hebt en
niet mee kan doen en praten met de dingen die “in” zijn. Ouders die hun
kinderen verscheurd achterlaten, omdat ze vinden dat ze toch niet als man en
vrouw samen verder kunnen. Ze vinden dat ze niet meer bij elkaar passen: tijd
voor een nieuwe start. En je kinderen dan? Je vrienden en familie dan? Geen
interesse meer voor het milieu om je heen: rommel op straat, in het water,
vertikken om het schoon te houden of op te ruimen. Eenzaamheid op grote schaal
voor jong en oud. Kinderen als één van de weinige christenen op een christelijke
school. Enzovoorts, enzovoorts…. Een maatschappij die een totale ontwrichting
tegemoet gaat. God, waar moet dat heen?! Waar eindigt dit? Is deze puinhoop nu
wat we van ons rentmeesterschap terechtbrengen? Het is toch om wanhopig van te
janken!
Maar wie standhoudt tot het einde zal worden gered!
Moeilijk, zware opdracht, Heer.
