dinsdag 4 november 2014

Zelf -of samenontplooiing?


Tekst:

Prediker 4: 7-12

Ik vestigde mijn aandacht op nog iets anders onder de zon, en ook dat is leegte. Iemand is helemaal alleen. Hij heeft zelfs geen zoon of broer, maar toch zwoegt hij almaar door en wordt zijn dorst naar rijkdom nooit gelest. Voor wie beult hij zich af en ontzegt hij zich de genoegens van het leven? Ook dat is enkel leegte en een trieste zaak.
Je kunt beter met zijn tweeën dan alleen zijn, want  –dat is zeker- samen zwoegen loont. Wanneer twee vrienden samen zijn en één van beiden valt, helpt de ander hem weer overeind, maar wie alleen is en ten val komt, is beklagenswaardig, want hij heeft niemand die hem op de been helpt. Wanneer je bij elkaar slaapt, geef je warmte aan elkaar, maar hoe krijgt iemand die alleen slaapt het ooit warm? En iemand die alleen is, kan zich niet verdedigen, wanneer hij aangevallen wordt, maar met zijn tweeën houdt hij stand. Een koord dat uit drie strengen is gevlochten, is niet snel stuk te trekken

Bijbelstudie:
Mogen we het in deze tijd nog eigenlijk wel over dit Bijbelgedeelte hebben? We gaan nu toch voor zelfontplooiing? Jij, als individu geldt als belangrijkste. Zoveel ruimte voor jezelf, zodat je tot de volle ontwikkeling in je talenten kan komen en een topcarriëre kan halen. Haal uit jezelf, wat al in je zit. Dit vraagt onze maatschappij toch van ons? Iedereen volop aan het werk met zijn opleiding en werkervaring. Wees de beste, dan krijg je promotie of opslag en vooral waardering, aanzien, prestige. Dan ben je een goede werknemer voor je land, want dan breng je geld in het laatje van de belastingkas en dan groeit onze economie. Want daar gaat het toch om? Dat dan je sociale netwerk voornamelijk bestaat uit je werkomgeving? Nu het zij zo. Een goede carrière heb je dan wel.
Past hierbij wel een ander? Hij of zij staat je toch alleen maar in de weg? Dan moet je rekening houden met anderen. Dan heb je de tijd en de aandacht die je in anderen steekt niet niet meer over om je volledig te kunnen ontplooien. Dit schaadt je eigen ontwikkeling en dat kan de bedoeling toch niet zijn?

Prediker rekent met deze gedachtegang af.  Hij heeft zelfs geen zoon of broer, maar toch zwoegt hij almaar door en wordt zijn dorst naar rijkdom nooit gelest. Voor wie beult hij zich af en ontzegt hij zich de genoegens van het leven? Ook dat is enkel leegte en een trieste zaak.
Nee, Prediker laat ons een heel ander beeld zien van wat echt belangrijk is in het leven. Lees maar het volgende gedeelte van dit hoofdstuk.  Samen zwoegen loont. Wanneer twee vrienden samen zijn en één van beiden valt, helpt de ander hem weer overeind, maar wie alleen is en ten val komt, is beklagenswaardig, want hij heeft niemand die hem op de been helpt.
Bij God gaat het niet in de eerste plaats om de geslaagde mensen in het leven. Hij heeft oog voor degenen die niet altijd tienen halen en kunnen doorzetten. De ene vriend kan de ander helpen, als het niet goed gaat. En mocht het later met de ander niet goed gaan, dan zal zijn vriend hem weer helpen. Als je ouder wordt en niet meer goed mee kan, willen de anderen je een helpende hand toesteken, omdat je er ook voor hen bent geweest en elkaars hulp en toeverlaat bent. God is Liefde, Hij houdt van al zijn schepselen! Niet geld, welvaart of carrière, maar Liefde is dé voorwaarde voor een geslaagde samenleving!

Een koord dat uit drie strengen is gevlochten, is niet snel stuk te trekken
Deze tekst wordt vaak gebruikt bij het inzegenen van een huwelijk. Je belooft onder het toeziend oog van onze God, onze Heer, elkaar eeuwige trouw. Een steviger bodem dan deze met onze eeuwige trouwe en liefdevolle God is er niet.

Dit Bijbelgedeelte geldt voor een ieder op zijn plaats in de samenleving. Je hebt elkaar nodig! Wil er dan ook voor elkaar zijn! Neem tijd voor elkaar en geef aandacht aan elkaar. God heeft bij de Schepping de behoefte aan relatie in Zijn schepselen ingelegd. God heeft de mens naar zijn evenbeeld geschapen met Zijn behoefte aan relatie met elkaar! Dat kan geld, carrière, welvaart of wat dan ook nooit vervangen!

God vraagt van ons om naar de ander om te zien. Heb God lief boven alles en je naaste als jezelf. Hierop voortbouwend ontstaat in Handelingen 2 de eerste gemeente van God en breidt zich over de wereld uit. Samen in dienst van God er voor elkaar te zijn en Gods opdracht het beheren van Zijn schepping samen uit te voeren. Samen bouwen aan een goede, liefdevolle samenleving, waarin iedereen mee mag tellen: oud, jong, zwak of sterk. Als we God niet willen zien, zijn woorden niet willen horen, verliezen we dit doel uit het oog. Dan gaat ieder vor sich en valt een groot deel van de mensen en de schepping buiten ons gezichtsveld. Luister toch naar Onze Vader in de hemel, dan kan jij op jouw plek een steentje bijdragen aan samenleving waar iedereen en elk schepsel mee mag tellen, zonder dat hij of zij zich belangrijk of groot hoeft voor te stellen!

Test je zelf:
1.       Wat vindt jij het belangrijkste: dat anderen jou oké vinden of dat God jou ook oké vindt? Waarom?
2.      Heb jij familie, vrienden of een vriendengroep en/of een kerkelijke gemeente bij wie jij je thuis voelt en die je als het echt nodig is om hulp durft te vragen?
3.    Schrijf voor jezelf eens op bij wie je als eerste aan zou kloppen als je in echt in de put zit?
4.     Relatie is de rode draad door Gods Schepping. Wat vindt jij van deze stelling?


Geen opmerkingen:

Een reactie posten