Een rampzalige vloedgolf

Een rampzalige voeldgolf

Tekst: Marcus 13: 8, 10
Als jullie berichten horen over oorlog en oorlogsdreiging, wees dan niet verontrust. Die dingen moeten gebeuren, maar daarmee is het einde nog niet gekomen. Het ene volk zal tegen het andere ten strijde trekken en het ene koninkrijk zal de strijd aanbinden met de andere, overal zullen er aardbevingen en hongersnoden zijn: dat is het begin van de weeën. Want eerst moet aan alle volken het goede nieuws worden verkondigd.


Studie:
Een rampzalige vloedgolf:
Waarom, God? Waarom?

Waarom grijpt U niet in? Die mensen die daar woonden in Fukushima hadden die kerncentrale toch niet gebouwd? En als dan echt alles fout gaat, dan worden er weet ik hoeveel mensen getroffen door de levensgevaarlijke uraniumdeeltjes, zodat niemand in de wijde omtrek van Fukushima er nog wonen kan. Denk maar aan Tsjernobyl: je mag er maar 3 dagen in de buurt zijn, maar dan moet je gauw wegwezen: levensgevaarlijk! Voorgoed een onbewoonbaar verklaard gebied!

Die mensen in Fukushima en wijde omtrek woonden konden niets tegen die tsunami beginnen! Duizenden doden en vermisten… Juist de kleinste, armste huizen kapot: de grotere, stevigere blijven staan! Waarom? Hebben we dan zo’n zware les nodig om van onze hebzucht naar nog meer welvaart en hoogmoed in denken alles aan te kunnen (Lees eens Genesis. 11: 1-9: de toren van Babel), te genezen? Juist de rijkere mensen hebben kleinere klappen gekregen… Nee, snappen doe ik het ook niet. Toch wil ik met de Bijbel in de hand graag naar aanleiding hiervan het volgende aan je vertellen.

Als je leert fietsen, leer je dat met vallen en opstaan. Als je een baan hebt gekozen en gekregen leer je door ervaring en kritiek van anderen op je fouten. Naarmate je met je baan meer verantwoordelijkheden krijgt, kan je ook grotere fouten maken en juist daar weer meer mensen mee beschadigen. Zonder kritiek en wijze lessen, kan het niet beter worden.

Jezus had aangekondigd dat er steeds meer rampen zouden komen. Dat schijnt helaas echt waar te zijn. Hij zegt ook: Wees niet bezorgd, die dingen moeten gebeuren! Het is niet het einde, want eerst moet aan alle volken het goede nieuws worden verkondigd.

We mogen niet bij de pakken neerzitten! Maar er wel heel snel van leren! Anders zijn straks de rampen echt niet meer te overzien!

• Leer er dan in ieder geval van dat niet wij de uiteindelijke macht hebben, maar God! Geef God dan ook de plaats op de troon die Hij toekomt! Dit betekent ook dat Hij de uiteindelijke kracht heeft om alles te helen! Om alle kwaad dat wij met onze botte kop in de wereld hebben gebracht, door te luisteren naar de kwade stemmen van hebzucht, macht, hoogmoed en egoïsme, teniet te doen. Dat is pas Liefde!
• En dat God ons grote verantwoordelijkheden gegeven heeft, waarmee we goed, bewust en zuiver moeten omgaan. De één bouwt met hout, de ander met goud, maar je wordt erop afgerekend, hoe jij omgegaan bent met de gaven en taken die jij meegekregen hebt op jouw levensweg (Lezen: I Corinthiers. 3: 9b-13)
• Leer er ook vooral van dat God een uitweg gegeven heeft uit de duisternis van de foute keuzes, door zijn Zoon te sturen. Hij heeft de weg door zijn Liefde naar God weer opengesteld. Hij is met Goede Vrijdag voor onze zonden gestorven en met Pasen de macht van de dood voor zijn leven gebroken! Hij wacht op ons, op jou! met open armen, totdat wij de Nieuwe Weg naar God weer hebben gevonden!

Pijn, verdriet, ondraaglijk verlies door hoogmoed van de mens en meer krachten en geweld van de natuur dan was op gerekend. Wanneer je verantwoordelijkheid draagt over een grote taak, moet je die ook willen en durven nemen en daarbij de lasten inbegrepen. God heeft ons geschapen omdat hij een relatie met ons wilde. Hij wilde geen robots, maar mensen met geest, ziel en verstand, die kunnen liefhebben en liefde kunnen ontvangen. Daarom heeft Hij ons grote verantwoordelijkheden gegeven. Deze verantwoordelijkheden voelen op zo’n moment als een tsunami in Japan ondragelijk. Daarom begin daar je verantwoordelijkheid te nemen, waar je die dragen kan. Maar draag die dan ook op jouw plek. Verbeter de wereld, begin bij jezelf (Lezen over Dorcas: Hand. 9: 36, 39)!

Actie!

Je kunt niet alle werelleed op je nek nemen, en dat vraagt God ook niet. Je kunt wel het leed dat in jouw wereldje is, helpen draaglijker te maken. Als iedereen dat nu doet, is de druppel op de gloeiende plaat ineens geen druppel meer, maar een waterstraal. Zelfs al gloeit die plaat miljoenen graden…

*Help, waar je helpen kan! Help je oude buurvrouw, kom op voor de jongen die gepest wordt. Heb niet altijd kritiek op de ander, maar kijk eerst eens naar jezelf: wat kan je zelf beter doen?
*Ben je begonnen op schoonmaakdag op 12 maart om je eigen wijk schoon te maken? Nee? doe dat alsnog!
*Max Havelaar-bananen, rommel in de prullenbak i.p.v. ernaast, geen tafeltennistafels, prullenbakken en speeltoestellen enz. vernielen.
*Vriendelijk zijn naar je klasgenoten, wijkgenoten en sportclubleden. Probeer niet de stoere bink uit te hangen: je hebt er een poosje aanhangers mee, maar gaat het met jezelf even wat minder, dan ben je je aanhangers kwijt en bleken het geen echte vrienden te zijn. Wat heb je liever: echte vrienden of een poosje een fanclub die de wijk terroriseert en die uiteindelijk jou vergeten is en een ander leider zoekt?
* Wees eerder tevreden met wat je hebt. Hebzucht en welvaart gaan helaas hand in hand: geef i.p.v. neem!

Test jezelf!

1. Verzin zelf eens 5 dingen, waarmee je je eigen leven verbeteren kan: waarin kan jij milieubewuster, vriendelijker en naastelievender worden?
2. Schrijf ze op en probeer ze snel mogelijk uit te voeren!
3. Verzin elke week één ding, waarin je een beter mens kan zijn voor de ander en de natuur en voer deze uit. Je zult zien: dat de zon een stuk vaker gaat schijnen! In jouw eigen leven en dat van de ander!
4. Wat zal God blij zijn, als Hij ziet dat jij je verantwoordelijkheden, die jij gekregen hebt, ook dragen wilt! Bouw met de materialen die jij gekregen hebt. God wacht op je met open armen!