Adieu!

‘Na enige tijd kwam Boaz zelf eraan, uit Bethlehem. ‘De HEER zij met jullie, groette hij de maaiers.’ ‘De HEER zegene u, groetten zij terug.’

Ruth 2:4

Adieu!

Romeinen 16:17-27

Groeten. Dat doen we vaak zonder erbij na te denken. Wanneer we een bekende tegenkomen of we even snel afscheid nemen. Tot kijk! Later! Hoi! Doei! We zetten het met wat formelere woorden onder een brief of e-mail. Paulus neemt in dit hoofdstuk uitgebreid de ruimte om een afscheidsgroet te brengen aan de broeders en zusters van de gemeente van Christus. Hij laat hen zo voelen hoe dankbaar hij hen is voor al het werk dat ze voor de gemeente van God hebben gedaan en nog doen. Hij laat merken dat hij afscheid neemt van mensen van wie hij houdt. Uit het gebied waar ik vandaan kom, zeiden we ‘ajuus’ als afscheidsgroet. Later werd me duidelijk dat dit een mengeling is van adieu en Tschuss. Adieu: Ga met God: je wenst de ander Gods bescherming toe. Denk aan Gruss Gott in Oostenrijk of Shalom (Ga in vrede) in Israël. Ook het Brabantse ‘houdoe’ kan naast ‘pas goed op jezelf’, ook ‘God behoude oe’ betekenen. Geef de ander eens een afscheidsgroet, waar je bewust bij nadenkt. Er kan daarna zoveel gebeuren wat wij allemaal niet kunnen voorzien. ‘Ga altijd in vrede uit elkaar.’ ‘En als jullie alleen je broeders en zusters vriendelijk bejegenen, wat voor uitzonderlijks doe je dan? Doen de heidenen niet net zo?’

Waarom groeten wij eigenlijk alleen degenen die we kennen en dan ook nog zo oppervlakkig? Alleen al in de groet naar de ander die we tegen komen, kunnen we een levende getuige van God zijn! Ga met God!

• Wat kunnen we leren van de begroetingen in de Bijbel? Hoe zouden we onze groet wat meer inhoud kunnen geven?
• Spreuken 18:20 ‘Als een mens iets goeds zegt, heeft hij een gevoel van welbehagen, hij voedt zich met de vruchten van zijn mond.’
• Spreuken 11:11 Door de zegen van oprechte mensen komt een stad tot bloei, de uitspraken van goddelozen zijn haar ondergang

Groet elkaar!

‘Voor dit evangelie schaam ik mij niet, want het is Gods reddende kracht voor allen die geloven, voor Joden in de eerste plaats, maar ook voor andere volken.’

Romeinen 1:16

Groet elkaar met een heilige kus!

Romeinen 16:1-16

Paulus, de onverschrokken missionair. Grote bewondering heb ik voor hem. Hoe hield hij het vol! Wat een groot vertrouwen had hij in zijn Heer die hem zijn missionaire opdracht bij Damascus gegeven had. ‘Hij is het instrument dat ik gekozen heb om mijn naam uit te dragen onder alle volken en alle heersers en onder al de Israëlieten.’ 

Hij is hier op zijn derde zendingsreis onderweg naar het hol van de leeuw: Jeruzalem met haar Joodse bolwerk dat zich fel tegen de christenen keert om daar, bij de de wortel van de christengemeenten, een collecte voor de armen af te dragen. Deze was ingezameld door gemeenten in Macedonië en Achaje. Paulus wil met deze collecteafdracht de eenheid benadrukken van de christenen in de wereld. Hij laat ons hier zien hoe belangrijk het is samen kerk te zijn. Gods gemeente reikt veel verder dan de deuren van ons eigen kerkje: deze is over de wereld verspreid, elk met zijn eigen tradities en hebbelijkheden. Maar wel elk met Romeinen 1:17 ‘De rechtvaardige zal leven door geloof’ op de voordeur, levend naar dit Bijbels Woord. 

Zet je deuren, ogen en oren open naar de christenen naast je, ook al zijn ze lid van een heel ander soort kerk dan jij gewend bent. ‘Groet elkaar met een heilige kus: de kus der liefde. Alle gemeenten van Christus laten u groeten.’ (vers 16) Geef elkaar de hand, omhels elkaar, toon elkaar je liefde en verbondenheid in Christus!

Waarschijnlijk heeft Paulus deze brief in Korinte geschreven, tijdens zijn derde zendingsreis rond 55-58 n. Christus. We weten dat onder keizer Claudius de Joden werden verdreven uit Rome en na zijn dood in 54 weer terugkwamen. Het is goed mogelijk dat zij met Pinksteren het evangelie naar Rome hebben gebracht. De gemeente Rome bestond al voordat Paulus erheen ging.

Door God bijeenvergaderd, 

een volk dat Hem behoort,
als kind’ren van een Vader; 

een doop, een Geest, een woord.
Zo offert allerwege 

de kerk U lof en prijs.

Een naam is aller zegen, 

een brood is aller spijs. 

(Gezang 303: 2 Liedboek voor de kerken 2004)

Geschreven voor Leidraad (IBB)

God de Ontzagwekkende

‘Zing voor God, bezing zijn naam, maak ruim baan voor hem die door de vlakten rijdt, HEER is zijn naam, jubel als hij verschijnt.’

Psalm 68:5

God de Ontzagwekkende!

Psalm 68: 1-19

Wauw, bij wat een groot God mogen wij horen! God de Almachtige, Hij regeert met vaste hand over de wereld! Hij laat niet met zich sollen! Zelfs de machtige bergen van Basan, majestueus, vruchtbaar gebied, zijn jaloers dat God de Sinaï als troon verkoos. Op de hoge schaduwrijke Salmon gaat het sneeuwen, wanneer God de vijanden verstrooit. Een teken uit de hemel. Deze prachtige beeldtaal van de dichter laat wel zien dat er met Gods macht niet te spotten valt, hoeveel macht je ook uitstraalt in het aardse leven. En juist deze machtige God  is de ‘vader van wezen, beschermer van weduwen’, Hij geeft eenzamen een thuis, gevangenen vrijheid en voorspoed.’ Ongelooflijk toch?!

En juist deze God wil tegelijkertijd dichtbij de mensen wonen. Zeker bij de mensen die weten dat zijn hulp onmisbaar is. Jahweh, is zijn naam: ‘Ik ben die er zijn zal. IK ZAL ER ZIJN.’ Onder deze naam had de HEER zich bekend gemaakt aan Mozes bij de brandende braamstruik. David herinnert aan  de indrukwekkende macht van God tijdens de uittocht uit Egypte door de woestijn: God gaf de levenloze woestijn nieuw leven, liet de vijanden van zijn volk op de vlucht slaan. Hij ging elke dag weer vooruit voor zijn volk. Hij ging zelfs midden tussen het volk wonen! Zing voor Hem, jubel als Hij verschijnt! Voor Hem, de Ontzagwekkende  en Hij die zielsveel van zijn schepselen houdt! Koningen, legers,  presidenten of terroristen vallen bij Hem totaal in het niet. Vertrouw op God. Hij, de Almachtige, beschermt jou en Hij overwint alle kwaad.

Het gebied Basan was de vruchtbare vlakte tussen Syrië en Israël. Vanaf het Golangebergte storten er watervallen naar beneden die hun water brachten naar de Jordaan. Zodoende was dit gebied een zeer geliefde oorlogsbuit. De machtige bergen van Basan staat hier als pars pro toto voor alle Kanaänitische bergen: de Karmel en de Libanon.

'Steeds als de ark verder zou trekken, zei Mozes: "Sta op, HEER, uw vijanden stuiven uiteen, uw tegenstanders vluchten voor u!"’ (Numeri 10:35)

Geschreven voor Leidraad (IBB)

1.