Eeuwig duurt Zijn trouw

Tekst: Psalm 107

1 ‘Loof de HEER, want hij is goed,

eeuwig duurt zijn trouw.’

2 Zo spreken zij die door de HEER zijn verlost,

die hij verloste uit de greep van de angst,

3 bijeenbracht uit alle landen,

uit het oosten en het westen,

uit het noorden en het zuiden.

42 Wie oprecht zijn, zien het met blijdschap,

wie onrecht doet, moet zwijgen.

43 De wijze neemt dit ter harte

en kent de trouw van de HEER.

De gehele psalm heb ik onderaan deze blog afgedrukt.

Bijbelstudie:

Wij mensen hebben de grote drang om onafhankelijk te willen zijn. Als je als kind opgroeit leer je langzamerhand het leven en de wereld om je heen kennen. Je wordt groter, je kunt steeds meer, je krijgt meer levenservaring en op een goed moment heb je je ouders niet meer zo nodig: je bent volwassen geworden. Je trekt er zelf, onafhankelijk van je ouders, op uit.

Geldt dit onafhankelijk willen worden alleen voor kinderen en tieners? Nee, dat geldt ook voor volwassenen. Het is zo veel heerlijker om je eigen toekomst te mogen uitstippelen: zelf je vrienden kunnen kiezen, je studie naar jouw keuze kunnen afronden en er mee aan de slag gaan, zoals je zelf voor ogen hebt.  Veel geld verdienen met je baan, zodat je een prachtige eigen plek met mooi huis, luxe auto en fijne vakanties bij elkaar kunt verdienen. Heerlijk toch? Dat wil toch iedereen?

En toch…komt er o zo vaak een kink in de kabel van jouw zelf uitgestippelde toekomst. Waarom gaat het veel moeilijker op school dan je had bedacht? Waarom doen de anderen wiskunde op hun sloffen en heb jij nu net geen wiskundeknobbel? Waarom is er net een numerus fixus op jouw studie gezet, zodat je er niet aan mag beginnen? Waarom zijn er absoluut geen banen te vinden op jouw vakgebied?

Waarom is er verdriet, pijn en ziekte in jouw familie? Waarom laten je vrienden je links liggen? Waarom, waarom telkens weer al die dingen die jouw mooie beeld van een ideale toekomst in duigen gooien?

Lees maar eens psalm 107. Psalm blikt op verschillende manieren terug op levensverhalen met een verleden vol onrecht en verdriet. Maar wel verhalen van mensen die uiteindelijk verlost zijn door God;  mensen, die Hij verloste uit de greep van de angst.

1 ‘Loof de HEER, want hij is goed,

eeuwig duurt zijn trouw.’

2 Zo spreken zij die door de HEER zijn verlost,

die hij verloste uit de greep van de angst,

3 bijeenbracht uit alle landen,

uit het oosten en het westen,

uit het noorden en het zuiden.

4-9 : De mooie uitgestippelde weg naar de toekomst is doodgelopen. Deze mensen waren de levensweg volkomen bijster, ze dolen in een levenloze woestijn, ze zijn volkomen uitgeput, honger en dorst kwelden hen, omdat ze hun Licht en Baken uit het oog waren verloren.

Maar, de Heer wees hen een woonplaats , omdat ze uit angst Hen om hulp riepen. We kunnen niet leven zonder Gods leiding!

10-16:Deze mensen zijn in de gevangenis terecht gekomen, omdat ze zich niet aan Gods Woord hadden gehouden. Gestraft, eenzaam, zonder de hulp van een ander.

God brak hun boeien aan stukken, toen ze om zijn hulp schreeuwden. God is trouw aan ons, bid om zijn ingrijpen, we kunnen niet zonder!

17-22: Psychisch volkomen gebroken, omdat ze voor het volle leven zonder God en gebod hadden gekozen. Gebukt onder een kwaad geweten.

Ze riepen uit angst tot de Heer, en ook toen was Hij trouw!  Hij vergaf hen en ontrukte hen aan de dood.

23-32: In de volle glorie van het verwerven van rijkdom en aanzien op handelsmissie, toen God liet zien, dat wij mensen het niet zonder Hem kunnen. Hij greep in met storm en noodweer, totdat deze rijke handelaars uit angst door de knieën gingen  en God om hulp smeekten.

Ook als je het goed voor elkaar hebt, kan je niet om Gods macht heen. Hij is de almachtige Schepper, dan kunnen wij alleen maar roepen om zijn hulp en redding!

33-41: Wij kunnen zaaien en maaien, planten en oogsten, maar uiteindelijk is het God die het laatste Woord heeft. Is dat benauwend? Probeer het eerder te zien als een opluchting: je kunt met alle dingen bij God komen en Hem alles voorleggen. Je hoeft je niet los te vechten van God om zo je onafhankelijkheid te vinden. Hij zal altijd je Vader willen zijn en de leiding willen hebben over je leven. Je hoeft niet de problemen zelf op te lossen. God staat achter je en helpt je, als jij Hem als je Vader wilt erkennen. Als jij Hem het Vaderlijk gezag toekent dat Hem toekomt als de Heerser van hemel en aarde.

Al de tegenslagen die we te verwerken hebben, worden hier niet minder door, maar je levensweg  wordt wel in een heel ander perspectief gezet. God heeft de eindverantwoording, en jij kunt er als een kind op vertrouwen dat Hij als je Vader het goede met je voorheeft. Je krijgt niet alles wat je hebben wilt, maar je ontvangt wel de rotsvaste trouw van God de Vader, op Wie je onvoorwaardelijk bouwen kunt!

42 Wie oprecht zijn, zien het met blijdschap,

wie onrecht doet, moet zwijgen.

43 De wijze neemt dit ter harte

en kent de trouw van de HEER.

Test jezelf:

·         Kan jij dingen of gebeurtenissen noemen die heel anders zijn gelopen dan je van tevoren had bedacht?

·         Zijn er dingen gebeurd in jouw leven die je uitgedachte levensideaal hebben omgegooid?

·         Kan jij onverwachte gebeurtenissen noemen, waarvan je achteraf denkt, dat het zo toch de beste weg  is, beter dan jij had kunnen bedenken?

·         Ik zelf heb ervaren dat je door gebeurtenissen, die je zelf niet organiseren kunt en waar je bepaald niet op zat te wachten, je direct erbij wordt bepaald dat je je eigen leven niet uitstippelen kan, ook al zou je dat nog zo dolgraag hebben gewild. Je leert meer bij de dag te leven en daarbij meer met dingen bezig zijn, die normaal details lijken, maar in werkelijkheid  veel belangrijker zijn. En jij, heb jij dat ook ervaren, of juist helemaal niet?

·         Nee, van heel veel verdrietige dingen begrijp ik ook niet, waarom ze gebeuren. Ik kan om veel van deze dingen verdrietig en boos worden. Maar ik kan ook belijden dat God almachtig is en de wereld in Zijn hand houdt, ondanks veel immens verdrietige dingen. Maak je geen zorgen voor de dag van morgen, elke dag heeft genoeg aan zijn eigen kwaad. Leg je zorgen af bij God de Vader. Wij mogen ons volledig afhankelijk opstellen van Hem. Hij is trouw tot in eeuwigheid en Hij laat de werken van Zijn handen niet uit Zijn handen vallen.

Psalm 107

1 ‘Loof de HEER, want hij is goed, eeuwig duurt zijn trouw.’ 2 Zo spreken zij die door de HEER zijn verlost, die hij verloste uit de greep van de angst, 3 bijeenbracht uit alle landen, uit het oosten en het westen, uit het noorden en het zuiden. 4 Soms doolden zij door de woestijn, maar een weg in de wildernis, een stad, een woonplaats vonden ze niet. 5 Ze kregen honger en dorst en kwijnden van uitputting weg. 6 Ze riepen in hun angst tot de HEER – hij heeft hen bevrijd uit vele gevaren, 7 hij wees hun de rechte weg, de weg naar een stad, een woonplaats. 8 Laten zij de HEER loven om zijn trouw, om zijn wonderen aan mensen verricht, 9 wie dorst had, gaf hij te drinken, wie honger had, volop te eten. 10 Soms woonden zij in donkere krochten als slaven met ijzeren boeien, 11 want ze hadden zich tegen Gods woorden verzet, de raad van de Allerhoogste verworpen, 12 hij liet hen buigen onder een zware last, ze vielen, en er was niemand die hielp. 13 Ze schreeuwden in hun angst tot de HEER – hij heeft hen gered uit vele gevaren, 14 haalde hen weg uit donkere holen en brak hun boeien aan stukken. 15 Laten zij de HEER loven om zijn trouw, om zijn wonderen aan mensen verricht, 16 bronzen deuren heeft hij verbrijzeld, ijzeren grendels verbroken. 17 Soms leidden zij een lichtzinnig leven en gingen onder hun zonden gebukt, 18 ze gruwden van elk voedsel en waren de poorten van de dood nabij. 19 Ze schreeuwden in hun angst tot de HEER – hij heeft hen gered uit vele gevaren, 20 hij zond zijn woord en genas hen, ontrukte hen aan het graf. 21 Laten zij de HEER loven om zijn trouw, om zijn wonderen aan mensen verricht, 22 laten zij hem dankoffers brengen, juichend zijn daden bezingen. 23 Soms daalden zij af naar zee, gingen scheep en bevoeren het wijde water, 24 ze zagen de daden van de HEER, zijn wonderen op de oceaan. 25 Hij sprak en ontketende storm, hoog zweepte hij de golven op. 26 Zij stegen tot aan de hemel, vielen neer in de diepte, hun maag keerde om van ellende, 27 ze tolden en tuimelden als dronkaards, alle kennis baatte hun niets. 28 Ze riepen in hun angst tot de HEER – hij leidde hen weg uit vele gevaren, 29 hij bracht de storm tot zwijgen, de golven gingen liggen. 30 Het verheugde hen dat de zee tot rust kwam, hij bracht hen naar een veilige haven. 31 Laten zij de HEER loven om zijn trouw, om zijn wonderen aan mensen verricht, 32 hem hoog verheffen als het volk bijeen is, hem loven in de kring van de oudsten. 33 Hij maakt van rivieren woestijn, van waterbronnen dorstig land, 34 van vruchtbaar land een zoutzee vanwege het kwaad van de bewoners. 35 Hij maakt van woestijnen waterland, van dor gebied een bronrijke streek. 36 Hij laat daar wonen wie honger leden, zij stichten een stad, een woonplaats, 37 zaaien akkers in, planten wijngaarden, met een rijke oogst aan vruchten. 38 Zegent hij hen, zij worden zeer talrijk en ook hun vee breidt zich uit, 39 zegent hij niet, hun aantal neemt af, ze buigen onder de last van onheil en verdriet. 40 Hij stort schande uit over de aanzienlijken, hij laat hen dolen in een woestenij zonder uitweg; 41 de armen behoedt hij voor slavernij, hun families maakt hij talrijk als kudden. 42 Wie oprecht zijn, zien het met blijdschap, wie onrecht doet, moet zwijgen. 43 De wijze neemt dit ter harte en kent de trouw van de HEER.