Trouw(en)

Trouw(en)

Tekst:

Psalm 118

Looft de Heer, want Hij is goed,

Eeuwig duurt zijn trouw.

Laat Israël zeggen:

“Eeuwig duurt zijn trouw”

Het huis van Aäron zeggen:

“Eeuwig duurt zijn trouw”

Wie de Heer vreest, zeggen:

“Eeuwig duurt zijn trouw.”

Bijbelstudie:

Je hebt dat vast wel eens mee mogen beleven en vieren: vrienden, familieleden geven een groot feest, want ze gaan trouwen! Wauw, ze houden zoveel van elkaar dat ze aan elkaar in trouw beloven dat ze bij elkaar willen horen, één paar willen vormen. En dit grootse feest mag jij meevieren, gaaf toch, zeker! Prachtig, met veel vrienden, veel taart, hapjes, dans, bandje, sketches, noem maar op. Een feest om nooit meer te vergeten!

God wil graag de Hoofdgetuige zijn van het ja-woord van de gelukkigen! Heb jij daar al eens over nagedacht? Geloof jij, dat God je Schepper en Vader is en op je levenspad met je mee wil gaan? Zeker, op zo’n bijzonder moment van trouw aan een ander, tot de dood je van elkaar scheidt? Niet zomaar even een kort woordje van 5 letters, maar een verbond. Je sluit met elkaar een verbond, je tekent een contract, waarop zwart op wit staat, dat je vanaf dan, zolang het leven duurt, met elkaar verbonden wilt en zult zijn. En durf je dit ja-woord dan te geven te midden van veel getuigen: familie, vrienden, kennissen en bovenal in de aanwezigheid van God, de Vader als Hoofdgetuige? God, de Vader heeft de hele Bijbel door laten zien wat eeuwige trouw echt betekent! Lees maar, hoe Hij vasthoudt aan zijn verbond met zijn volk, terwijl dat volk er echt helemaal niks van bakt en dat bij het volk ontrouw aan God troef is. Er kan geen betere Hoofdgetuige zijn dat deze eeuwige trouwe God!

Is dat niet allemaal veel te benauwend, te claimend? Het gaat zo vaak fout! 1 op de 2 à 3 huwelijken strandt. En dan liggen de brokken voor het oprapen. Is het niet beter om een relatie aan te gaan, waarin je eerst kan testen of je bij elkaar past, voordat je het zwart op wit vastlegt? Als je aan kinderen gaat denken, kan je altijd nog wel een trouwfeestje bouwen, heb je gelijk wat meer geld om er een groter feest van te maken!

Immers, als je niet bij elkaar lijkt te passen, kan je zonder brokken uit elkaar. Geen haan die ernaar kraait!

Maar is dat zo? Je hebt samen één bed, een huis, één leven gedeeld! Je hebt je helemaal gegeven aan de ander! Kan je je opnieuw helemaal geven aan de ander, als je je al helemaal gegeven hebt? Nee, toch? Jij bent maar één persoon, de ander is ook maar één persoon.

Het ja-woord, verbond, relatie, seks  en trouw horen onlosmakelijk bij elkaar. Seks heeft de Here God gegeven als de vervolmaking van de éénwording met elkaar. Seks heeft Hij niet gegeven als een  los verkrijgbaar pleziertje of cadeautje tussendoor.

Ja, eerlijk is eerlijk, elkaar trouw beloven is claimend en benauwend! Het kost veel energie van beide partners om je relatie te bewaken, te bewaren, uit te diepen, te vernieuwen en te herstellen. Ja, regelmatig zal je merken dat de rozen niet alleen mooi zijn, maar ook dorens hebben. Vecht dan samen met God als de heelmeester om de pijnlijke schrammen aan te kunnen, te verbinden en waar mogelijk te helen.

Want trouwen is niet alleen romantisch, het geeft ook een grote verantwoordelijkheid naar elkaar en later misschien naar jullie kinderen. Maar het biedt ook een ongelooflijk prachtig thuis, waaruit je samen steeds sterker worden kan. Een stevige basis van vertrouwen die niemand jullie afpakken mag. Een basis, waar je, en eventuele kinderen, altijd weer op terug kunt vallen, omdat je samen met God als Hoofdgetuige beloofd hebt de verantwoordelijkheid voor elkaar, als er kinderen komen, ook voor hen, in levenslange trouw te willen dragen.

Test jezelf:

• Je moet jezelf kunnen ontplooien, je moet je talent optimaal kunnen ontwikkelen. Zet een verbondenheid in trouw daar geen streep door? Immers, dan heb je toch je aandacht over elkaar te verdelen?
• En als er kinderen komen, dan zet je toch een groot deel van jezelf toch helemaal opzij? Is dat niet een te groot offer om te brengen? Of is dat juist een verrijking van je leven?
• Wat vind jij belangrijker bij een goed huwelijk:  samenontplooiing of zelfontplooiing?
• Of vind je dat samenontplooiing en zelfontplooiing hand in hand gaan? Hoe dan?
•  Denk je dat een relatie in trouw onderhoud nodig heeft? Waarom ja of nee?
• Waarom zal een scheiding God telkens weer verdriet doen? En jij, hoe heb jij dat ervaren, als er wel heel dichtbij of iets verder weg een relatie in trouw kapot ging? Ging alleen deze relatie kapot of had deze scheiding nog veel meer andere gevolgen?