Geen antwoord...

Geen antwoord…

Mijn God, mijn God, waarom hebt U mij verlaten? U blijft ver weg en redt mij niet, ook al schreeuw ik het uit. “Mijn God!” roep ik overdag, en U antwoordt niet, ’s nachts en ik vind geen rust.

Lees voor jezelf maar eens Psalm 22.

Eenzaam en alleen

Het pispaaltje van de klas. Iedereen heeft wat op je aan te merken. Niks is goed. Alles gaat mis. Je voelt je alleen, in de steek gelaten door alles en iedereen. En als je thuis in je bed aan God vraagt of hij je een goede vriend wil geven, gebeurt er niks. Hoe hard je ook bidt, je blijft de eenling in de klas, die niet meedoet.

Ook David, de dichter van Psalm 22, vindt geen antwoord op zijn roepen naar God. De Here Jezus gebruikt deze woorden (vers 2) ook bij zijn laatste uren aan het kruis(Mattheüs 27: 46). Alles is donker, niemand helpt Hem, niemand bemoedigt Hem. Zelfs God, zijn Vader niet! Hij is totaal verloren en eenzaam. In deze totale eenzaamheid moet Hij zijn lijden voor onze zonden dragen.

Als je buiten de boot valt in de klas, omdat je niet goed in sport bent, je moeite met leren hebt, je niet populair bent, heb je gelukkig vaak wel een thuis waar je uit kan huilen of een vriendenkring van de kerk. Maar dat had Jezus niet. Zelfs zijn Vader had zich in duisternis gehuld.

Hij antwoordde wel aan zijn volk…

We gaan verder met vers 4 van psalm 22. Een direct antwoord heeft David niet gekregen op zijn roepen. Maar dan kijkt hij terug, of hij daar antwoord van God kan vinden. God heeft het volk Israël uit de slavernij van Egypte naar een nieuw land geleid! God had dit beloofd en zijn belofte uitgevoerd. Hij heeft het vertrouwen van zijn volk niet beschaamd.

Geef mij dan ook antwoord!

Maar iedereen bespot David nog steeds. David zit nog steeds diep in de ellende. Hij kan geen kant meer op (vers 13 en 14): Een troep stieren staat om mij heen, buffels van Basan omsingelen mij, roofzuchtige, brullende leeuwen sperren hun muil naar mij open. Hij kijkt de dood in zijn gezicht.

Bij de kruisiging van de Here Jezus gaat vers 19 van psalm 22 in vervulling. Ruwe militairen verdobbelen zijn allerlaatste bezit, zijn kleren. Zijn kleding was nog het enige, waarmee Hij zich nog onbeschaamd op straat kon vertonen. Ook dat wordt Hem dus afgepakt. Van zijn eigenwaarde blijft zo helemaal niets meer over.

Vanuit het geloof en de overtuiging dat God hem van de dood redden kan, spreekt (vers 20-22) David Hem rechtstreeks aan. Bevrijd mij en red mij uit de muil van de leeuw”. U kunt het, want u hebt het aan Israël laten zien! Geef dan ook aan mij antwoord!

Laat uw grootheid zien!

David belooft van de grootheid van God te getuigen (vanaf vers 23). Here God, laat uw grootheid zien! De volken zullen zich voor U buigen en U als Koning erkennen.
Arm en rijk, vernederden, zoekers en zelfs de doden zullen zich voor Hem buigen. We kunnen doorvertellen aan de nieuwe generatie dat U een God van daden bent!

Nee, direct antwoord heeft David niet gekregen in zijn bizarre situatie. Net zo min als de Here Jezus aan het kruis antwoord kreeg aan het kruis van zijn Vader. Hij moest alleen de bittere beker drinken. Maar daardoor heeft hij wel het bevrijdende plan van God voor ons kunnen volbrengen. Het is een oneindig groter en rijker antwoord, dan wanneer God tijdens de kruisiging Jezus bemoedigd had. Gods plan reikt veel verder dan we op dit moment kunnen overzien.
Nee, je krijgt dus lang niet altijd een rechtstreeks antwoord op jouw vragen en verdriet, zoals Gideon (Richteren 6: 36-40) die om een teken vroeg en er direct één kreeg.

Spreek God aan op zijn macht!

Maar je mag God wel vragen om zijn macht te laten zien. Je mag God erop aanspreken dat jij zijn schepsel bent (vers 10,11) Dat Hij vanaf je geboorte jouw God is. Here God laat met uw daden uw liefde voor uw kinderen en uw macht aan heel uw schepping zien!

Geef God de allereerste plek

Het allerbelangrijkste is dat je aan God laat zien dat je zijn kind wilt zijn. En dat doe je, door je moeilijkheden, problemen, maar ook geweldig fantastische ervaringen aan je Vader te vertellen. Houd ze dus niet voor jezelf, verzwijg ze niet of drop ze niet in de eerste plaats bij iemand anders, maar schreeuw het uit naar God!
Zet God op de eerste plaats en bied Hem een open hart aan. Je zult zien dat je Hem dan ook in zijn hart leert kijken en zijn liefde voor jou steeds beter zult voelen en begrijpen.