donderdag 29 december 2011

Roddelen, lekker sociaal, toch?

Roddelen, lekker sociaal, toch?

Tekstgedeelte: Jacobus 3: 5-12

Zo is ook de tong een klein orgaan, maar wat een grootspraak kan hij voortbrengen! Bedenk eens hoe een kleine vlam een enorme bosbrand veroorzaakt. Onze tong is net zo’n vlam: een wereld van onrecht, die onze lichaamsdelen in brand steekt. Want hij besmet het hele lichaam, hij steekt het rad van het leven in brand, met vuur uit de Gehenna.

De mens heeft alle mogelijke soorten dieren weten te temmen, wilde dieren, vogels, kruipende dieren, zeedieren, maar er is geen mens die de tong kan temmen, dat onberekenbare kwaad, vol dodelijk venijn. Met onze tong zegenen we onze Heer en Vader, en we vervloeken er mensen mee die God heeft geschapen als zijn evenbeeld. Uit dezelfde mond klinkt zegen en vervloeking. Dat kan toch niet goed zijn, broeders en zusters? Laat een bron soms uit eenzelfde ader zoet en bitter water opwellen? Of kan een vijgenboom olijven voortbrengen, of een wijnstok vijgen? Net zomin geeft een zilte bron zoet water.
Bijbelstudie:

EN..., ken je die feestjes? Er is een familielid of een vriendin jarig en hop! De bom barst los. Wat vind je van die? Y ook altijd! Belachelijk hè, hoe X zich gedraagt!! En die schoenen van Z, niet om ààn te zien!!

Zo gezellig bij elkaar op een feestje. Spontaan met jan en alleman aan de praat. Gezellig kletsen. Lekker hapje en drankje: erg sociaal, erg vaardig, erg sova, toch?!
Meer erg, sociaal, erg banaal, erg soba! Zal je bedoelen, toch?!

Als je als volwassene dan echt niks weet om met elkaar over te praten en je toch sociaal wilt schijnen, dan is er in ieder geval nog de betere optie om op de belasting te foeteren, omdat we immers zelf de veroorzakers ervan zijn dat er belasting geïnd moet worden…

Deze spontane “soba”-gesprekken, zijn van alle plaatsen en alle tijden. Niet voor niks dat de spreukendichter er regelmatig op in gaat in het Spreukenboek:

Spreuken 26: 22:

De woorden van een lasteraar neemt men gulzig in zich op,
ze zijn een lekkernij die de buik verzadigt.

En… ken je dit prachtige kindergedicht/lied van Annie M.G. Schmidt. Hieronder een gedeelte ervan:

Hendrik Haan uit Koog aan de Zaan, heeft de kraan open laten staan…
Zeven uren…, dagen…, weken…:

Zeven weken stond die open,
Heel de stad is ondergelopen,
Denk je toch eens even,
niemand meer in leven, pfff….

Ach, zei Hendrik, ’t was maar even,
heel ’t verhaal is overdreven,
De keukenmat, een tikkie nat,
Onverwijld, opgedweild,
zo gebeurd, zo gedaan, zei Hendrik Haan,
Alle dames gingen vlug
teleurgesteld naar huis terug...

Annie slaat hier de spijker op z’n kop!
Terug naar ons Bijbelgedeelte:
Onze tong is net zo’n vlam: een wereld van onrecht, die onze lichaamsdelen in brand steekt.

Er zijn vele manieren om de tong vals te gebruiken. Roddelen, lasteren, praten achter andermans rug om. Is er één van. Waarom gebeurt dat zo vaak? En juist op gelegenheden, waar we gekomen zijn om met elkaar plezier te hebben? De één z’n dood is de ander z’n brood: gebruik maken van dat de ander er  niet is en hem of haar tot object maken van fout vermaak. En het werkt nog verslavend ook! Als je niks weet te zeggen, word je getypeerd als niet spontaan, niet sociaal en lig je eruit. Dan maar zo?

Afschuwelijk vindt onze Here God dat! ! Verlaat je niet op dit zondige gedrag! Gebruik de ander niet voor je leedvermaak of voor genotmiddel voor je eigen plezier. Ken je de uitspraak van Stampertje uit de film Bambi die hij van zijn vader aanhaalt: “Als je niets leuks weet te zeggen, zeg dan niks niemendal!”

Wees niet achterbaks, maar eerlijk en oprecht! Mocht je vinden dat de ander iets niet goed doet, kijk dan eerst naar de balk in je eigen oog en dan naar de splinter in andermans oog. Ga dan naar hem of haar toe en spreek hem/haar oog in oog aan op zijn gedrag. Hij kan zich verdedigen en jij kan je oordeel bijstellen mocht het niet of gedeeltelijk juist zijn. Door oprechtheid en eerlijkheid  naar je naaste, kan je ook eerlijk zijn naar God. Zonder oprechtheid en eerlijkheid kan er  geen zuivere relatie zijn tussen God en mensen en tussen de mensen onderling evenmin, hoogstens een wapenstilstand. God is heilig, Hij kan geen onheiligheid verkroppen! Was je handen in het bloed van onze Redder Jezus Christus, voordat je bij audiëntie gaat bij God, onze Vader.  Jezus Christus’ vergevende bloed hebben we hard nodig!
Uit dezelfde mond klinkt zegen en vervloeking. Dat kan toch niet goed zijn, broeders en zusters?

donderdag 22 december 2011

oh, sorry...

Liefde en Vergeving
Psalm 103
Tokkellied van David, de koningherder met zijn citer















(Psalm 103:2-4)
Loof de Here, mijn ziel,
en vergeet niet één van zijn weldaden;
die al uw ongerechtigheden vergeeft,
die al uw krankheden geneest,
die uw leven verlost van de groeve


Geld maakt niet gelukkig...?

Velen beweren dat de mens van oorsprong goed is. Maar kijk dan eens om je heen. In je straat, je stad, land en wereld. “Grote” mensen die beweren dat geld verdienen het enig belangrijke op de wereld is. Hiervoor moet dus alles wijken, dat het geld verdienen in de weg staat. Denk aan de natuur, denk aan het opwarmen van de aarde. Gevolgen hiervan: grote overstromingen en verschroeiende droogtes. Maar nee hoor, zolang een oerwoud de financiën in de weg staat, schone energie toepassen moeilijker en duurder is dan de resten olie te verstoken, zullen de geldwolven niet zwichten. En waarom niet? Omdat “Geld” hun god is. En de vele mensen, dieren en planten die aan dit beleid kapot gaan? De”grote” geldwolven zien het niet of willen het niet zien. Immers, hun god “Geld” moet voldoende offers hebben?! Tja, en als die god meer, grotere offers eist, zullen de geldwolven die brengen. Ja, inderdaad ten koste van anderen. Is de mens van oorsprong goed? Ik dacht het niet!

Foute boel...

Word je op school weleens gepest of voel je je buiten gesloten? Waarom moeten ze mij nou hebben? Alleen, omdat ik wat anders ben dan de rest? Omdat ik niet “gemiddeld” ben? Omdat ik slimmer, donkerder, armer, of minder cool ben dan de rest? En dan spreekt de psalm van vergeving? “Die al uw ongerechtigheden vergeeft”. Hij doet ons niet naar onze zonden, en vergeldt ons niet naar onze ongerechtigheden.

Ja, ik doe zelf ook weleens wat fout. Ik vertel mijn ouders niet altijd de waarheid; ik geef mijn broertje of zusje weleens een sneer. Maar zoiets groots, dat niet in de haak is, zoals bij die geldwolven en die pesters, dat doe ik niet.

O, sorry...

dinsdag 6 december 2011

Be perfect! Nobody is perfect! Are you nobody?

Matth 5: 46-48: “Is het een verdienste als je liefhebt wie jou liefheeft? Doen de tollenaars niet net zo?... Wees dus volmaakt, zoals jullie hemelse Vader volmaakt is.”

Be perfect! Nobody is perfect. Are you nobody?

Orde in de zaal!
Er zijn altijd wel wat standaardregels op school of thuis, waaraan je je moet houden: elkaar niet pesten; beleefd zijn tegen de leraar en je ouders; naar ze luisteren; geen vuile taal uitslaan, en zo nog een paar.
Houd je je ook aan die paar regels? Vraag je je wel eens af waarom die regels er zijn? Draai het boeltje eens om: denk je eens in dat ze er niet waren: hoe zou het dan zijn om met elkaar in één klas te moeten zitten? Om met elkaar een gezin te zijn? Je zou het echt niet uithouden: ruzie om de kleinste dingen, waar niemand een einde aan maakt; elkaar uitmaken voor van alles en nog wat en totaal geen interesse en aandacht voor elkaar, maar alleen prat op je eigen hachje. Helder toch?

Heilige boontjes in dop?
Ook het volk Israël kreeg in de woestijn van God een basisset van 10 regels (Exodus 20), waar ze zich aan moesten houden. Erg genoeg zondigden ze al tegen het eerste gebod “Vereer naast mij geen andere goden”, voordat Mozes met de twee stenen tafelen naar beneden gekomen was… How low can you go…
Als je die 10 geboden eens doorleest, zijn het lekker logische duidelijke regels: vereer God als je enige God, maak geen afgodsbeelden, vloek niet, bewaar één dag (voor ons de zondag) in de week speciaal voor God, heb eerbied voor je ouders, vermoord niemand, , blijf bij je eigen man of vrouw, steel niet, lieg niet, wees niet jaloers. Ziet er te doen uit.
Maar als je er nu eens dieper over nadenkt. Lukt het je altijd om ze te houden? Ben je nooit eens jaloers geweest op die te gekke gameboy van je buurjongen? Heb je nooit gelogen over waarom je zo laat thuis was? Ben je altijd vriendelijk tegen je ouders en luister je altijd eerlijk naar hen? Ik geloof er helemaal niets van. Zulke heilige boontjes zijn we geen van allen. We zijn geen haar beter dan het volk Israël!

Elke punt en komma telt
En dan gaan we een stuk verder de Bijbel door en komen we in het Nieuwe Testament bij Mattheüs 5. Daar houdt Jezus voor zijn discipelen een grote groep luisteraars bij een berg in Gallilea een preek, waar de honden geen brood van lusten!
De tien geboden leken eerst lekker simpel en logisch. Dan blijken ze veel moeilijker te houden dan we hadden gedacht. Vervolgens lezen we nu dat ze gewoonweg onhaalbaar zijn! Lees maar eens Matth. 5: 17, 18: daar zegt Jezus: Denk niet dat ik gekomen ben om de Wet of de Profeten (Wet en Profeten staat voor het Oude Testament) af te schaffen. Ik ben niet gekomen om ze af te schaffen, maar om ze tot vervulling te brengen. Ik verzeker jullie, zolang de hemel en de aarde bestaan, blijft elke jota en tittel in de wet van kracht, totdat alles gebeurd zou zijn.”
De Farizeeën en Schriftgeleerden (de oudsten/ouderlingen van toen) wisten precies wat er in de wet van God staat. Ze hadden er zelf nog veel uitleggende geboden aan toegevoegd. Als je je daar ook maar iets niet aan hield, dan moest je gelijk boete doen, anders had je afgedaan als gelovige Jood.

Maar Jezus liet zijn discipelen graan op Sabbath plukken, Hij genas iemand op Sabbath: dat is geen rust houden! Hij ging met zondaars om. In hun ogen leek Jezus op deze manier Gods Wet af te schaffen en zich er niet aan te houden. Maar Jezus zegt juist dat Hij gekomen is om ze te vervullen, te gehoorzamen en dat elke kleinste regel (jota: kleinste Hebreeuwse letter, tittel: haakje onder een letter) van kracht blijft, totdat Gods koninkrijk komt.

Van kwaad tot erger

donderdag 24 november 2011

Je bent een kunstwerk van God!


Je bent een kunstwerk van God!

De HEER zei:
“Volk van Israël, ik kan met jullie hetzelfde doen als die pottenbakker–spreekt de HEER. Immers, jullie zijn in mijn handen als klei in de handen van een pottenbakker.
 (Jeremia 18: 5-6)

Voor deze studie heb ik de Nieuwe Bijbel-vertaling gebruikt. Lees voor jezelf maar eens Jeremia 18: 1-12 door.
Perfect getimed en volgepland
  • En.., staat het voor jou voor het komende jaar al weer helemaal gebeiteld? Met: school, stappen, bijbaantjes, sport, muziek en tijd voor God en voor de kerk? Staat het allemaal al weer keurig in je agenda, zodat je er voorlopig niet meer over hoeft na te denken? Allemaal prima voor elkaar, toch?
  • En…, hoe zit het met je toekomstplannen? Heb je al nagedacht over dé nieuwe opleiding voor jou,  de meest voor jou geknipte baan, de volgende stap in je relatie? Heb je alles in kannen en kruiken? Ben je er helemaal klaar voor?

Een eigenwijs volk
In Jeremia 18: 1-5 stuurt God Jeremia naar de werkplaats van een pottenbakker, en dan ziet hij dit gebeuren. De pottenbakker is een pot aan het boetseren, en als het toch anders, mooier of efficiënter kan, bewerkt hij de pot zo dat het goed is. Of hij vormt zelfs het maaksel weer helemaal opnieuw. Evenals de pottenbakker van het leem, had God van Israël zijn betrouwbare goede volk willen maken. Maar Israël verzette zich tegen Gods weg met hen. Ze wilden zelf hun eigen weg uitstippelen, en luisterden niet naar de regelmatige waarschuwingen van de profeet, wanneer ze ontrouw werden aan God en overstapten naar andere goden (Jeremia 18: 13-17). Ze wilden zich niet bekeren tot God. Ze wilden niet luisteren naar de waarschuwingen en ze wilden niet luisteren naar de heilsplannen van God om hen tot zijn volk op te bouwen en te planten. Gods liefde is groter dan zijn dreiging van onheil. Bij berouw en bekering trekt Hij zijn onheilsdreiging in. Maar zij waren te eigenwijs en deden alleen wat henzelf het beste leek. En dan moet Jeremia ook echt de onheilsdreiging van God over zijn volk uitspreken.

Is jouw plan Gods plan?
Natuurlijk, plannen maken voor de toekomst is fantastisch! Heerlijk wegdromen en fantaseren over je toekomst; de toekomst waarin je al je idealen kan gaan uitvoeren. Of juist een toekomst op safe, die je voorzichtig in wilt gaan; je valt dan niet teveel op en dan maak je ook niet zo gauw fouten. Kortom, de toekomst die jij kan maken met wat jij kan, waar jij goed in bent, wat jij kicken vindt!
Maar vergeet hierbij één ding nooit: vraag God altijd, wat Hij van jouw plannen vindt. Vraag Hem altijd om raad, als je belangrijke stappen moet zetten in je leven. Stel je vragen in het gebed, zet je oren open bij het lezen van de Bijbel, kijk goed om je heen bij wat je ziet en wat je meemaakt en vergeet nooit je verstand bij dit alles te gebruiken. Al deze zintuigen heeft God je gegeven om je te laten zien welk plan Hij met jouw leven heeft. Luister dan ook goed naar Hem en probeer niet de betweter uit te hangen.

Niet wijs voor je eigen, maar wijs voor God

dinsdag 15 november 2011

van kwaad tot erger...

Van kwaad tot erger…

Handel je goed, dan kun je toch iedereen recht in de ogen kijken? Handel je slecht, dan ligt de zonde op de loer, begerig om jou in haar greep te krijgen; maar jij moet sterker dan zij.”

Voor deze studie heb ik de Nieuwe Bijbel-vertaling gebruikt. Lees voor jezelf maar eens Genesis 4: 3-16

Geen tijd…

Bedenk je dat weleens bij jezelf? Ik heb nog zoveel te doen! Ik wil nog zoveel dingen bereiken! Ik wil lekker stappen, met m’n vrienden lol maken, mijn diploma halen, met voetbal de top bereiken, architect worden, in de verpleging enz., enz. Je bent jong, en je wilt wat, toch?!

En zeg je dan tegen jezelf: kan de terugkomst van de Here Jezus niet even op zich wachten, totdat ik er tijd voor heb?

Zijn tijd?

Maar kijk nou eens wat verder dan je eigen wereldje: Afrika vol armoede en aidspatiënten; kapers op de kust; overstromingen; aardbevingen; drugshandel, vrouwenhandel, mensensmokkel enz. En dichterbij: je allochtone klasgenoot wordt pardoes het land uitgezet; verkrachtingen, dodelijke ongelukken door alcohol en te hard rijden zijn aan de orde van de dag enz., enz.
Zou ’t dan toch tijd kunnen zijn voor de reiniging van de wereld door onze God bij de wederkomst van de Here Jezus?

Wat is belangrijk?

We lazen in ons Bijbelgedeelte dat Kaïn kwaad, gewoonweg woedend was. Hij was kortweg stikjaloers op zijn broertje. Waarom? Omdat God zijn offer niet aan wilde nemen en dat van Abel wel.
Kaïn vond zichzelf de betere, de meest geslaagde. Kaïn was trots, te trots. Hij was de oudste; hij was de stoere geslaagde akkerbouwer, hij bracht brood op de plank met stevig werken; Abel was de jongste, een watje dat op een paar domme beesten paste. Maar God keek niet eens naar Kaïns offer!
Waarom? Kaïn deed het uit gewoonte, Abel deed het uit liefde.

Van kwaad tot erger…

vrijdag 4 november 2011

Christen zijn, vreemdeling in eigen land


Christen zijn,  vreemdeling in eigen land?

13 Beeld je maar niet in dat jij, omdat je in het koninklijk paleis woont, als enige van alle Joden zult ontkomen.
14 Als jij nu je mond niet opendoet, nu het moment daar is, komt er van een andere kant wel uitkomst en redding voor de Joden. Maar jij en je vaders familie komen dan om. Wie weet ben je juist koningin geworden met het oog op een tijd als deze.’

8 Daniël was vastbesloten zich aan de reinheidsvoorschriften te houden en hij vroeg de hoofdeunuch toestemming zich van de spijzen en de wijn van de tafel van de koning te onthouden.


Voor deze studie heb ik de Nieuwe Bijbel-vertaling gebruikt. Lees voor jezelf maar eens Esther 4: 8-16 en Daniël 1: 3-21

Vreemdeling in de klas

Je zit in je klas. Je kijkt om je heen. Je ziet nog één ander, van wie je weet dat hij in God gelooft. De andere 28 geloven of niks, of in “er is wel iets”, of zijn islamiet, of zitten te rotzooien met occulte spelletjes. En dan ben ik er nog een heleboel vergeten. De één vindt het best dat jij gelooft, de ander vindt het belachelijk en maakt je belachelijk, de ander weet geeneens dat je in God gelooft.

Wat doe je? Hoe stel je je nu op? Het is het gemakkelijkst om je zo stil mogelijk te houden over je geloof. Hoe minder je opvalt, hoe beter je je staande kunt houden in de klas. Maar wat vraagt God nu van jou?
In deze studie hebben we twee personen uit de Bijbel voor het voetlicht gehaald: één die openlijk partij koos voor God: Daniël.
En één die probeerde zo min mogelijk met haar geloof probeerde op te vallen: Esther. Deze twee waren allebei dienaar van God en allebei een vreemdeling te midden van hun omgeving.

Daniël

Daniël kiest openlijk voor God. Het zuidelijk rijk Juda was in ballingschap in Babylonië. Daniël en zijn vrienden zaten daar ook tussen. Zij waren jongmannen van voorname afkomst, zagen er goed uit. Daarom koos koning Nebukadnezar ook hen, temidden van vele mannen uit Babylonië, uit. Ze mochten 3 jaar studeren aan een schitterend voornaam paleis bij de beste docenten van het land. Ook kregen ze van de koning speciaal uigekozen wijn en voedsel, zodat ze de krachtigste en knapste mannen van het rijk zouden worden.
Maar Daniël gaat op dit verleidelijk aanbod niet in, maar vraagt vriendelijk om het koninklijk eten te mogen weigeren. In vers 8 staat dat hij “vastbesloten was zich aan de reinheidsvoorschriften te houden”. Het kan goed dat er tussen het vlees bv. varkensvlees en offervlees zat dat ze van God niet mochten eten (lees Leviticus 11). Daniël vroeg daarom om de meest veilige heilige route van het eten van alleen groente en het drinken van water. Hij wil hiermee laten zien dat hij allereerst voor God kiest en niet voor het aanzien dat de koning hem hier wil geven.
Zijn ondergeschikte houding aan de koning, maar vasthoudende opstelling aan zijn geloof, wordt beloond.
God laat zien dat hij achter Daniël en zijn vrienden staat. “…Niemand kon zich met Daniël en zijn vrienden meten… De koning vond hen tien keer zo voortreffelijk als alle magiërs en bezweerders in heel zijn rijk.” (vers 19 en 20)

Esther

Esther was een pleegdochter van Mordechai. Een Jood en een Joods meisje die ook door koning Nebukadnessar van Babylonië als ballingen uit Jeruzalem waren weggevoerd. Mordechai woonde en werkte op de burcht Susa van koning Ahasveros. Zo kwam Esther onder de aandacht van de koning. Esther zwijgt allereerst over haar afkomst en geloof, op aandrang van Mordechai (Esther 2: 10). Ze laat zich stilletjes opnemen in de harem van de koning. Ook haar opstelling en omgang in het dagelijks leven wordt beloond. Ze bevalt de koning uitermate en zo wordt ze koningin in plaats van koningin Vasti. Ook hier laat God zien dat Hij achter zijn dienares, achter Esther staat.

Christen zijn? Gedraag je ernaar!

maandag 31 oktober 2011

only love is the answer in a world full of hate

Only love is the answer in a world full of hate

I Kor. 13: 3, 13: “Al verkocht ik mijn bezittingen omdat ik voedsel aan de armen wilde geven, al gaf ik mijn lichaam prijs en kon ik daar trots op zijn- had ik de liefde niet, het zou mij niet baten....Ons resten geloof, hoop en liefde, deze drie, maar de grootste is de liefde.”

Only love is the answer

Dit was een titel van een gospelliedje van Charlotte Höglund, uit mijn tienertijd dat ik helemaal grijs gedraaid heb. We hadden alleen nog een oud cassettebandje en het wordt toch wel steeds moeilijker om dat ergens te kunnen beluisteren. Een paar dagen geleden hebben we haar album "Charlotte Free" eindelijk weer, na uren zoeken, terug kunnen vinden op het oneindige internet!  Kan ik het weer grijs draaien! Yess!
Ze zong het prachtig en het liedje is zo helder als glas: zonder liefde was er geen wereld meer geweest, waarin je leven kan. Dan zou de haat tussen ieder heersen en de wereld één en al wantrouwen zijn. De liefde is de grootste, zonder de liefde kan ik niets.
Dat is prachtig gezongen, maar wat is ware liefde eigenlijk en in hoeverre kunnen wij eigenlijk liefhebben?

Liefde is…

• geduldig;
• vol goedheid;
• niet jaloers;
• showt niet met zichzelf, zij vindt zichzelf niet belangrijker dan anderen: ze is juist nederig;
• ze is niet grof, maar juist vriendelijk en meevoelend, ze raakt niet verbitterd: ook als de ander iets doet, wat in jouw ogen echt niet kan, wordt je daar niet venijnig om;
• ze rekent het kwaad niet aan: ze wil de ander zijn fouten vergeven;
• zij verheugt zich niet over onrecht,
• maar vindt juist vreugde in de waarheid: ze is eerlijk.
• Alles verdraagt ze, alles gelooft ze, alles hoopt ze, in alles volhardt ze. De liefde offert zichzelf op voor de ander. We kennen dan ook het spreekwoord: iets met de mantel der liefde bedekken. We praten er niet meer over, ook al is er zoveel mis gegaan: juist, omdat ik je liefheb.

Liefde is grenzeloos

“Is het een verdienste als je liefhebt, wie jou liefheeft? Doen de tollenaars niet net zo? En als jullie alleen vriendelijk zijn voor je broers en zussen, wat voor uitzonderlijks doe je dan? Doen de heidenen niet net zo? Wees dus volmaakt, zoals jullie hemelse Vader volmaakt is.” (Matth. 5: 47-48)

Je groet toch alleen je kennissen en geen mensen die je niet kent? Je stuurt toch onbekenden geen kaartje of een bos bloemen? Ja, je vrienden liefhebben, lukt iedereen wel, maar je vijanden? Die je heb je toch niet lief? Die wens je het liefst naar het andere eind van de wereld!
Hoe klein is onze liefde toch. Hoe snel houdt de liefde van ons mensen op.
En toch vraagt God dit van ons. Kijk naar Jezus. What Would Jesus Do? God stuurde Hem, zijn enige Zoon, die Hij liefhad, de dood in, voor ons. Jezus had zijn vijanden lief. Hij offerde zich op voor ons. Zonder schelden, zonder Zijn Macht te gebruiken, liet Hij zich geselen, kapot schelden, vals beschuldigen, meevoeren naar het kruis, naar de grootste vijand: de dood. Juist, omdat Hij van ons mensen houdt. Jezus, God is Liefde. Hij is onoverwinnelijk. Hij wordt niet geveld door de dood. Hij overwon de dood voor ons! Kunnen wij dat, elkaar zo liefhebben?

The Lovesong

donderdag 20 oktober 2011

regels, regels, alsmaar regels


Voor het Bijbels dagboekje Sleutel van de I(nternationale)B(ijbel)B(ond) heb ik een aantal jaren geleden een aantal Bijbelstudiespecials geschreven. De IBB heeft ondertussen andere manieren en gezocht gevonden om over God te laten horen. Met enige regelmatig wil ik je, ter afwisseling en verdieping, zo'n studie van mijn hand laten lezen, in de hoop dat je er Gods Liefde en Licht in mag ontdekken. De opzet en lay-out is zodoende wat anders dan bij de andere studies. Heb je vragen of reacties? Je mag ze naturlijk altijd melden!



Regels, regels, alsmaar regels…



Broeders en zusters, u bent geroepen om vrij te zijn…
“Ik zeg u dus: laat u leiden door de Geest, dan bent u niet gericht op uw eigen begeerten.
Wat wij uit onszelf najagen is in strijd met de Geest, en wat de Geest verlangt is in strijd met onszelf. Het een gaat in tegen het ander, dus u kunt niet doen wat u maar wilt.
Maar wanneer u door de Geest geleid wordt, bent u niet onderworpen aan de wet”


Voor deze studie heb ik de Nieuwe Bijbel-vertaling gebruikt. Lees voor jezelf maar eens Galaten 5: 13-24. Als je bovenstaande tekst leest, ben jet het vast wel Petrus eens, die schrijft in II Petrus 3: 16: dat in Paulus’ brieven één en ander staat dat moeilijk te begrijpen is. Dat is dan nog voorzichtig uitgedrukt… Hopelijk maakt deze studie het wat begrijpelijker.

Regels, regels, en nog eens regels…

Waar je ook bent, wat je ook doet, overal loop je tegen regels aan. In het verkeer: rijd niet door rood, rechts gaat voor, links inhalen… Op school: op tijd zijn; je huiswerk af hebben; geen herrie schoppen… Thuis: op tijd voor het eten; op tijd thuis zijn; aardig zijn tegen je familieleden…; zelfs in je privéleven laten ze je niet met rust: je mag toch zelf  weten wat voor vrienden je uitzoekt, wat je met je vriendin doet,  hoe je met je eigen lijf omgaat… het houdt maar niet op! Waar is dat goed voor? Er kunnen toch wel wat regeltjes minder? Wordt het gewoon allemaal wat gemakkelijker voor iedereen! Wie wil dat nou niet?

O, en dan hebben we de kerk nog geeneens genoemd. De Bijbel staat vol met regels: de tien geboden, de Bergrede. Het boek Leviticus staat vol met regels, waaraan het Joodse volk zich moest houden. Het voelt wel, alsof je klem gezet wordt!

Ikke, ikke, en de rest kan…

En dan lezen we in Galaten 5: 13: broeders en zusters, u bent geroepen om vrij te zijn. Nou ja, is dat niet een tikkie in tegenspraak met elkaar?

Heb je weleens van anarchisme gehoord? Als je anarchist bent, dan ben je van  mening dat je zonder regels leven kunt. Leef je eens in in dit ideaal: een wereld zonder regels. Zie je ’t al voor je? In het verkeer, op school? Geweldig, heerlijk vrij! Nergens om hoeven denken!


Maar, als je nu eens verder kijkt  dan je neus lang is? Wat is het gevolg?

-Ik heb haast, ik knal wel door rood (.. en de rest dan…?)

-Ik zet de muziek op z’n allerhardst in de woonkamer, daar is het geluid het best (…en de rest dan…?)

-Ik heb de pest aan die leraar, ik ga lekker de boel verzieken (…en de rest dan…?)

U bent geroepen om vrij te zijn…

woensdag 19 oktober 2011

Onderweg verzekerd



Onderweg verzekerd

Door de wereld gaat een Woord, en het drijft de mensen voort,
Breekt uw tent op , ga op reis,
Naar het land dat Ik u wijs.



Tekst:
Wij lezen thuis aan tafel langzamerhand de hele Bijbel door (lectio continua)en beginnen daarna weer helemaal vooraan. Ook de “saaie” stukken, willen we daarbij niet overslaan. We hebben immers de hele Bijbel als Woord van God gekregen. Nu zitten we middenin de beschrijving van de tabernakel: Exodus hoofdstuk 25 t/m 27.

Vind jij dat een eentonig, saai stuk, hoofdstukken lang? Met veel herhaling?
We hebben thuis een leuk boekje dat heet: “Huis van God, huis van Goud. Welkom.”, moet je er maar eens bij pakken. Dan worden deze hoofdstukken een stuk duidelijker en mooier.
De Heilige Geest heeft me een mooie boodschap die door hoofdstukken heen loopt laten zien. Die boodschap wil ik graag aan jullie doorgeven. Pak het volgende Bijbelgedeelte (bv. met de jongerenbijbel) er eens bij en lees dat eens goed door. Exodus 25: 13, 14 (28; 27: 6, 7 enz.): “Gij zult draagstokken van acaciahout maken en die met goud overtrekken. Gij zult de draagstokken steken in de ringen aan de zijwanden van de ark, om daarmee de ark te dragen”. En Exodus 26: 1: “de tabernakel zult gij maken van tien tentkleden…”

Bijbelstudie
Waarom lezen we nu juist deze verzen, die telkens herhaald worden? Die weet je dan toch langzamerhand wel? Met hun herhaling geven ze juist de rode draad in onze hoofdstukken weer! Deze stijlfiguur wordt vaker door de Bijbelschrijvers gebruikt, kijk maar eens naar hoofdstuk 40 van het boek Jesaja: heel vaak komt daar het woord “de stem” voor. Het geeft structuur aan het Bijbelgedeelte en het geeft de belangrijke functie van het roepen weer: De stem kondigt de komst van Jezus aan: de verlossing van God! Telkens opnieuw. De verlossing komt er echt aan!
Hoe is dat in ons Bijbelgedeelte? Waarom moest het volk draagstokken maken voor alle dingen die bij de tabernakel hoorden? Omdat alles draagbaar moest zijn.

Waarom wilde God een tent om in te wonen, en geen vast luxe kerkgebouw? Omdat het heiligdom draagbaar moest zijn!
God wilde met zijn volk onderweg zijn. Onderweg naar het beloofde land! Ze mochten zich niet hechten aan andere dingen of zaken. God moest de belangrijkste zijn en blijven! Ze moesten weten dat ze in alles afhankelijk zijn van God! En niet zelf in eigen kracht alles wel op konden lossen. Hun eigen zekerheden bouwen. God leidde hen naar het beloofde land, naar de nieuwe toekomst. Kijk niet achterom, maar kijk vooruit, met God als je Leider. Hij beloofde hen te leiden, ook al wist het volk niet wat de toekomst brengen zou.
Dat geldt ook voor ons! Stel je vertrouwen niet op de vastigheid die je zelf nu lijkt te hebben. De vrienden die je hebt, het geld dat je in je spaarpot hebt zitten, de dingen waar je goed in bent. Je mag er van genieten, je mag het gebruiken, inzetten, natuurlijk! God heeft ons gaven gegeven, waar we van mogen genieten!
Maar bedenk heel goed:, vrienden kunnen verhuizen, afhaken; geld kan minder waard worden of opraken(kredietcrisis?!), er kan je iets kan overkomen zodat je niet meer mee kan doen met de bovenste tien van je sportclub. En dan?

God haakt nooit af!

zaterdag 20 augustus 2011

Op de uitkijk!


Op de uitkijk!

Tekst
Exodus 3: 1-4
Mozes was gewoon de schapen en geiten van zijn schoonvader Jethro, de Midjanitische priester, te
weiden. Eens dreef hij de kudde tot voorbij het steppenland, en zo kwam hij bij de Horeb, de berg van God. Daar verscheen de engel van de Heer aan Hem in een vuur dat uit een doornstruik opvlamde. Mozes zag dat de struik in brand stond en toch niet door het vuur werd verteerd. Hoe kan het dat die struik niet verbrandt? Dacht hij. Ik ga dat wonderlijke verschijnsel eens van dichtbij bekijken. Maar toen de Heer zag dat Mozes dat ging doen, riep Hij hem vanuit de struik: “Mozes! Mozes!” “Ik luister”, antwoordde Mozes.

Studie:
Vlak na de schoolvakantie heb ik vaak de neiging om met goede voornemens weer te willen starten aan het nieuwe werk –en schoolseizoen. Niet zozeer met nieuwjaar. Voor mij voelt het nieuwe werk –en schoolseizoen toch meer als een nieuwe start: vanwege mijn kinderen misschien die dan allemaal weer naar school moeten?

Of, ze vaak lukken die voornemens? Zoals bij meerdere mensen, denk ik, neem je je meer voor dan je waar kunt maken. Maar toch, ook dit jaar heb ik mezelf weer verblijd met goede voornemens. Zoals: alles wat ik moet doen, aarzel ik niet mee, maar voer ik direct uit. Juist ook als ik het niet zo gemakkelijk vind om uit te voeren. Wie weet maak ik er 10% van waar, dan is er in ieder geval verbetering opgetreden. Heb jij ook weleens van die nobele ideeën over jezelf?
Hoe dan ook, het is een poging om verder te kijken en te doen dan alleen je dagelijkse bezigheden als corvee uit te voeren.

Mozes voerde ook gewoon zijn taak als schapen en geitenherder uit, maar niet als een corvee, een plicht die hij nu eenmaal moest doen. Hij ging namelijk een keer verder dan het gewone gebied, waar de dieren normaal graasden. Hij dreef ze “tot voorbij het steppenland, en zo kwam hij bij de Horeb, de berg van God”. Hij was dus benieuwd naar nieuwe gebieden, hij was nieuwsgierig. Doordat hij open-minded was, kwam hij bij de berg van God. Had hij alleen vroom zijn plicht als corvee uitgevoerd, had hij nooit de berg van God gezien.

dinsdag 19 april 2011

paasfeest: lentefeest of levensfeest?

Paasfeest: lentefeest of levensfeest?

Gaat het leven in vlammen op?


Tekst: Lucas 20: 9-19

Hij begon tot het volk deze gelijkenis te spreken: Iemand plantte een wijngaard en hij verhuurde die aan pachters en ging geruime tijd buitenslands. En toen het tijd was, zond hij een slaaf tot de pachters, opdat zij hem van de vrucht van de wijngaard zouden geven, Maar de pachters sloegen hem en zonden hem met lege handen weg… andere slaaf…opnieuw mishandeld…derde slaaf… opnieuw verwond… Toen zeide de heer van de wijngaard: Wat moet ik doen? Ik zal mijn geliefde zoon zenden: die zullen zij wel ontzien. Maar toen de pachters hem zagen, overlegden zij met elkander en zeiden: Dit is de erfgenaam: laten wij hem doden, opdat de erfenis voor ons zij. En zij wierpen hem buiten de wijngaard en doodden hem. Wat zal de heer van de wijngaard doen? Hij zal komen en die pachters ombrengen en de wijngaard aan de anderen geven…. En de schriftgeleerden en hogepriesters trachtten op hetzelfde ogenblik de hand aan Hem te slaan, maar zij vreesden het volk. Want zij begrepen, dat hij deze gelijkenis met het oog op hen gesproken had.

Studie:
Broodkippen op een houten kruis, eieren en paasmunten. Waarom smelten we Sinterklaasmunten om tot Paasmunten; waarom wordt een kerststol omgedoopt tot paasstol? Waarom gaat een haas eieren schilderen en verstoppen in onze tuin? Waarom vieren we zo Pasen? Omdat we de betekenis van het paasfeest niet weten of niet willen weten?

Paasfeest het Lentefeest?

In de Donald Duck las ik een verhaal over iemand die met de levensvraag zat wat een paashaas nu met eieren te maken had. Ze zijn er in de Donald Duck niet uitgekomen. Ik ook niet. Maar hoe is het eigenlijk met ons, als deze levensvraag van een stripfiguur onze levensvraag wordt? Dan zijn we wel erg ver heen, toch?

Willen we dan zoals de Saksen deden het lentefeest vieren, waarbij de Saksen de godin van de vruchtbaarheid “Isjtar”vereerden. Dan steken we onze paasvuren aan om de winterdemonen te verjagen en de vruchtbaarheid van de akkers te bevorderen. Dan nodigen we de haas uit: het dier van de vruchtbaarheid die de eieren die de vogels in zijn verlaten nest legde ging verstoppen. Geen konijn, omdat die voor de Middeleeuwen nog niet in ons land gevonden werd. De eieren die wij weer met lentekleuren beschilderen. Deze eieren stoppen we in de grond als symbool dat er nieuw leven uit komt groeien…?!

Als de vraag van de stripfiguur je levensvraag was, dan heb je nu redelijk wat antwoorden gekregen. Doe me dan wel een plezier en noem het in het vervolg geen Pa(scha) feest meer, maar Lentefeest. Wil je wat meer details weten over deze levensvraag, google dan even rond. Dan heb je zo je levensboek gevonden.

Dan kan je nu stoppen met lezen. Mocht je nieuwsgierig zijn naar een diepere levensvraag: namelijk naar de vraag naar het Leven dat sterker is dan de dood, pak dan het Levensboek: de Bijbel erbij en lees verder!

dinsdag 15 maart 2011

Een rampzalige vloedgolf


Een rampzalige voeldgolf

Tekst: Marcus 13: 8, 10
Als jullie berichten horen over oorlog en oorlogsdreiging, wees dan niet verontrust. Die dingen moeten gebeuren, maar daarmee is het einde nog niet gekomen. Het ene volk zal tegen het andere ten strijde trekken en het ene koninkrijk zal de strijd aanbinden met de andere, overal zullen er aardbevingen en hongersnoden zijn: dat is het begin van de weeën. Want eerst moet aan alle volken het goede nieuws worden verkondigd.


Studie:
Een rampzalige vloedgolf:
Waarom, God? Waarom?

Waarom grijpt U niet in? Die mensen die daar woonden in Fukushima hadden die kerncentrale toch niet gebouwd? En als dan echt alles fout gaat, dan worden er weet ik hoeveel mensen getroffen door de levensgevaarlijke uraniumdeeltjes, zodat niemand in de wijde omtrek van Fukushima er nog wonen kan. Denk maar aan Tsjernobyl: je mag er maar 3 dagen in de buurt zijn, maar dan moet je gauw wegwezen: levensgevaarlijk! Voorgoed een onbewoonbaar verklaard gebied!

Die mensen in Fukushima en wijde omtrek woonden konden niets tegen die tsunami beginnen! Duizenden doden en vermisten… Juist de kleinste, armste huizen kapot: de grotere, stevigere blijven staan! Waarom? Hebben we dan zo’n zware les nodig om van onze hebzucht naar nog meer welvaart en hoogmoed in denken alles aan te kunnen (Lees eens Genesis. 11: 1-9: de toren van Babel), te genezen? Juist de rijkere mensen hebben kleinere klappen gekregen… Nee, snappen doe ik het ook niet. Toch wil ik met de Bijbel in de hand graag naar aanleiding hiervan het volgende aan je vertellen.

Als je leert fietsen, leer je dat met vallen en opstaan. Als je een baan hebt gekozen en gekregen leer je door ervaring en kritiek van anderen op je fouten. Naarmate je met je baan meer verantwoordelijkheden krijgt, kan je ook grotere fouten maken en juist daar weer meer mensen mee beschadigen. Zonder kritiek en wijze lessen, kan het niet beter worden.

Jezus had aangekondigd dat er steeds meer rampen zouden komen. Dat schijnt helaas echt waar te zijn. Hij zegt ook: Wees niet bezorgd, die dingen moeten gebeuren! Het is niet het einde, want eerst moet aan alle volken het goede nieuws worden verkondigd.

We mogen niet bij de pakken neerzitten! Maar er wel heel snel van leren! Anders zijn straks de rampen echt niet meer te overzien!


  • Leer er dan in ieder geval van dat niet wij de uiteindelijke macht hebben, maar God! Geef God dan ook de plaats op de troon die Hij toekomt! Dit betekent ook dat Hij de uiteindelijke kracht heeft om alles te helen! Om alle kwaad dat wij met onze botte kop in de wereld hebben gebracht, door te luisteren naar de kwade stemmen van hebzucht, macht, hoogmoed en egoïsme, teniet te doen. Dat is pas Liefde!

woensdag 9 februari 2011

Weer terug



Receptje Voor Het Leven
Neem een kopje vol opgeruimdheid
met een doosje goede moed.
Daags 2 lepels zelfbeheersing
even gauw  gebruikt is goed.
Zestig pillen, vaste spijzen
aangelengd met goede wijn.
En een uur van vergenoegen
is het beste medicijn.
Twintig druppels geest van vreugde
met een poeder van levenszout.
En wat balsem van vertroosting
is een raad zo goed als goud.
En vindt ge bij dit klein receptje
uw  verlangen niet vervuld.
Neem dan voor het allerlaatste
nog een pleister van geduld.


Wat oubollige taal misschien, maar "dit receptje voor leven" geeft een bijzondere waarheid weer. Lees maar eens mee:

Tekst:

Spreuken 15: 30 Een lachend gezicht verblijdt het hart, een goed bericht verkwikt het lichaam

Studie over Spreuken 15: 30
Een kleine luchtige overdenking, om er weer in te komen.
Weer terug van weggeweest. Veel bezig geweest met andere nuttige dingen. Bijvoorbeeld het organiseren van een indianenfeest voor onze zoon van 5 jaar. Erg gezellig broodjes gebakken, tooien gemaakt, gedanst en nog veel meer. Geweldig om zulke vrolijke, huppelende kinderen mee te maken!

Volwassenen vinden het over het algemeen een stuk moeilijker om echt te genieten van dingen die je krijgt.
Maar een klein goed bericht of een vrolijk gezicht kan al zoveel genezing brengen! Probeer net als een kind dat kan te genieten van kleine mooie dingen die je meemaakt, dan wordt het leven een stuk lichter en leefbaarder. Zelfs groot verdriet kan zo'n vreugdedruppel al wat lichter maken. God heeft ons de schepping en het leven gegeven om te zien hoe wij ervan kunnen genieten. Zoals wij naar vrolijke kinderen kunnen kijken, kijkt God naar ons. En het is toch veel mooier om naar blijheid te kijken dan naar chagrijn?

Test jezelf:
  • Probeer eens de (felle)kritiekpunten die je tegenkomt om te zetten in een positief plan la campagne.
  • Dus: probeer eens niet die vervelende leraar uit te foeteren, maar ga eens na of hij/zij ook een positieve kant heeft en zo ja, welke. Of ga eens bij andere leraren, ouders of vrienden na wat jij hun positieve kanten vindt.
  • En vergeet daarbij natuurlijk ook zeker jezelf niet. Je zult versteld staan hoeveel positieve punten je dan bij jezelf en anderen vinden kunt!
  • Buit je positieve punten uit en probeer je negatieve punten te verbeteren bij voorkeur samen met anderen.
  • Schrijf een week lang in een schrift op, wat je die week voor dingen hebt meegemaakt, waarvan je genieten kon, hoe klein die misschien ook waren.