maandag 7 mei 2012

Intimiteit en vertrouwen


Intimiteit en vertrouwen

Tekst:

Hooglied 4: 12-15
Zusje, bruid,
 een besloten hof ben jij
een gesloten tuin,
een verzegelde bron.
Aan jou ontspruit een boomgaard vol granaatappels,
Met een overvloed aan vruchten,
Hennabloemen, nardusplanten,
Nardus en saffraan, kalmoes en kaneel,
Wierookbomen, allerlei soorten,
Mirre, aloƫ,
Balsems, allerfijnst.
Je bent een bron omringd door tuinen,
Een put met helder water,
Een bergbeek van de Libanon.

Bijbelstudie:

 Vandaag hoorde  ik op het 8-uur- journaal over de sociale media hoe verslavend die kan worden. Geen minuut zonder facebook of twitter. Anders val je buiten de boot of mis je berichtjes die je niet wilt of mag missen.  Ben jij echt vrienden met je facebookvrienden? Of zijn het kennissen met wie je lekker kletsen kunt of nog verder af? Heb je nog tijd over voor relaties zonder internet? Voor relaties, waar je op vertrouwen kunt? Durf je je  ouders, een leraar, opa of oma, clubleider te vertrouwen? Durf je(sommige van) hen dingen te vertellen, waar je echt mee zit? Volwassenen, bij wie je je vragen durft neer te leggen? Vrienden, op wie je bouwen kunt? Heb je vrienden voor wie je je hand in het vuur durft te steken?

 Ja, Vertrouw je God zo dat je Hem alles durft en wil vertellen en intiem met Hem durft te zijn?

 Lees eens Hooglied 4: 12 -15. Hier gaat het niet over zomaar even voor de lol bijkletsen met je facebookvrienden. Hier gaat het om een intieme relatie tussen een jongen en een meisje. Een intieme relatie, die gebouwd is op trouw en bescherming.

Je leert elkaar kennen. Je leert elkaar steeds beter kennen en vertrouwen. De relatie verandert van een afstandelijke relatie naar een intieme relatie. Van vriendschap komt verkering. Uit de verkering groeit een huwelijk. Je intimiteit groeit met er voor elkaar willen zijn en met de bescherming van de relatie. In deze verzen van Hooglied lezen we van het meisje dat een besloten hof is, een verzegelde bron. Een gesloten tuin is nodig om de relatie optimaal tot bloei te laten komen.