only love is the answer in a world full of hate

Only love is the answer in a world full of hate

I Kor. 13: 3, 13: “Al verkocht ik mijn bezittingen omdat ik voedsel aan de armen wilde geven, al gaf ik mijn lichaam prijs en kon ik daar trots op zijn- had ik de liefde niet, het zou mij niet baten....Ons resten geloof, hoop en liefde, deze drie, maar de grootste is de liefde.”

Only love is the answer

Dit was een titel van een gospelliedje van Charlotte Höglund, uit mijn tienertijd dat ik helemaal grijs gedraaid heb. We hadden alleen nog een oud cassettebandje en het wordt toch wel steeds moeilijker om dat ergens te kunnen beluisteren. Een paar dagen geleden hebben we haar album "Charlotte Free" eindelijk weer, na uren zoeken, terug kunnen vinden op het oneindige internet!  Kan ik het weer grijs draaien! Yess!
Ze zong het prachtig en het liedje is zo helder als glas: zonder liefde was er geen wereld meer geweest, waarin je leven kan. Dan zou de haat tussen ieder heersen en de wereld één en al wantrouwen zijn. De liefde is de grootste, zonder de liefde kan ik niets.
Dat is prachtig gezongen, maar wat is ware liefde eigenlijk en in hoeverre kunnen wij eigenlijk liefhebben?

Liefde is…

• geduldig;
• vol goedheid;
• niet jaloers;
• showt niet met zichzelf, zij vindt zichzelf niet belangrijker dan anderen: ze is juist nederig;
• ze is niet grof, maar juist vriendelijk en meevoelend, ze raakt niet verbitterd: ook als de ander iets doet, wat in jouw ogen echt niet kan, wordt je daar niet venijnig om;
• ze rekent het kwaad niet aan: ze wil de ander zijn fouten vergeven;
• zij verheugt zich niet over onrecht,
• maar vindt juist vreugde in de waarheid: ze is eerlijk.
• Alles verdraagt ze, alles gelooft ze, alles hoopt ze, in alles volhardt ze. De liefde offert zichzelf op voor de ander. We kennen dan ook het spreekwoord: iets met de mantel der liefde bedekken. We praten er niet meer over, ook al is er zoveel mis gegaan: juist, omdat ik je liefheb.

Liefde is grenzeloos

“Is het een verdienste als je liefhebt, wie jou liefheeft? Doen de tollenaars niet net zo? En als jullie alleen vriendelijk zijn voor je broers en zussen, wat voor uitzonderlijks doe je dan? Doen de heidenen niet net zo? Wees dus volmaakt, zoals jullie hemelse Vader volmaakt is.” (Matth. 5: 47-48)

Je groet toch alleen je kennissen en geen mensen die je niet kent? Je stuurt toch onbekenden geen kaartje of een bos bloemen? Ja, je vrienden liefhebben, lukt iedereen wel, maar je vijanden? Die je heb je toch niet lief? Die wens je het liefst naar het andere eind van de wereld!
Hoe klein is onze liefde toch. Hoe snel houdt de liefde van ons mensen op.
En toch vraagt God dit van ons. Kijk naar Jezus. What Would Jesus Do? God stuurde Hem, zijn enige Zoon, die Hij liefhad, de dood in, voor ons. Jezus had zijn vijanden lief. Hij offerde zich op voor ons. Zonder schelden, zonder Zijn Macht te gebruiken, liet Hij zich geselen, kapot schelden, vals beschuldigen, meevoeren naar het kruis, naar de grootste vijand: de dood. Juist, omdat Hij van ons mensen houdt. Jezus, God is Liefde. Hij is onoverwinnelijk. Hij wordt niet geveld door de dood. Hij overwon de dood voor ons! Kunnen wij dat, elkaar zo liefhebben?

The Lovesong

regels, regels, alsmaar regels

Voor het Bijbels dagboekje Sleutel van de I(nternationale)B(ijbel)B(ond) heb ik een aantal jaren geleden een aantal Bijbelstudiespecials geschreven. De IBB heeft ondertussen andere manieren en gezocht gevonden om over God te laten horen. Met enige regelmatig wil ik je, ter afwisseling en verdieping, zo'n studie van mijn hand laten lezen, in de hoop dat je er Gods Liefde en Licht in mag ontdekken. De opzet en lay-out is zodoende wat anders dan bij de andere studies. Heb je vragen of reacties? Je mag ze naturlijk altijd melden!

Regels, regels, alsmaar regels…

Broeders en zusters, u bent geroepen om vrij te zijn…

“Ik zeg u dus: laat u leiden door de Geest, dan bent u niet gericht op uw eigen begeerten.

Wat wij uit onszelf najagen is in strijd met de Geest, en wat de Geest verlangt is in strijd met onszelf. Het een gaat in tegen het ander, dus u kunt niet doen wat u maar wilt.

Maar wanneer u door de Geest geleid wordt, bent u niet onderworpen aan de wet”

Voor deze studie heb ik de Nieuwe Bijbel-vertaling gebruikt. Lees voor jezelf maar eens Galaten 5: 13-24. Als je bovenstaande tekst leest, ben jet het vast wel Petrus eens, die schrijft in II Petrus 3: 16: dat in Paulus’ brieven één en ander staat dat moeilijk te begrijpen is. Dat is dan nog voorzichtig uitgedrukt… Hopelijk maakt deze studie het wat begrijpelijker.

Regels, regels, en nog eens regels…

Waar je ook bent, wat je ook doet, overal loop je tegen regels aan. In het verkeer: rijd niet door rood, rechts gaat voor, links inhalen… Op school: op tijd zijn; je huiswerk af hebben; geen herrie schoppen… Thuis: op tijd voor het eten; op tijd thuis zijn; aardig zijn tegen je familieleden…; zelfs in je privéleven laten ze je niet met rust: je mag toch zelf  weten wat voor vrienden je uitzoekt, wat je met je vriendin doet,  hoe je met je eigen lijf omgaat… het houdt maar niet op! Waar is dat goed voor? Er kunnen toch wel wat regeltjes minder? Wordt het gewoon allemaal wat gemakkelijker voor iedereen! Wie wil dat nou niet?

O, en dan hebben we de kerk nog geeneens genoemd. De Bijbel staat vol met regels: de tien geboden, de Bergrede. Het boek Leviticus staat vol met regels, waaraan het Joodse volk zich moest houden. Het voelt wel, alsof je klem gezet wordt!

Ikke, ikke, en de rest kan…

En dan lezen we in Galaten 5: 13: broeders en zusters, u bent geroepen om vrij te zijn. Nou ja, is dat niet een tikkie in tegenspraak met elkaar?

Heb je weleens van anarchisme gehoord? Als je anarchist bent, dan ben je van  mening dat je zonder regels leven kunt. Leef je eens in in dit ideaal: een wereld zonder regels. Zie je ’t al voor je? In het verkeer, op school? Geweldig, heerlijk vrij! Nergens om hoeven denken!

Maar, als je nu eens verder kijkt  dan je neus lang is? Wat is het gevolg?

-Ik heb haast, ik knal wel door rood (.. en de rest dan…?)

-Ik zet de muziek op z’n allerhardst in de woonkamer, daar is het geluid het best (…en de rest dan…?)

-Ik heb de pest aan die leraar, ik ga lekker de boel verzieken (…en de rest dan…?)

U bent geroepen om vrij te zijn…

Onderweg verzekerd

Onderweg verzekerd

Door de wereld gaat een Woord, en het drijft de mensen voort,
Breekt uw tent op , ga op reis,
Naar het land dat Ik u wijs.



Tekst:
Wij lezen thuis aan tafel langzamerhand de hele Bijbel door (lectio continua)en beginnen daarna weer helemaal vooraan. Ook de “saaie” stukken, willen we daarbij niet overslaan. We hebben immers de hele Bijbel als Woord van God gekregen. Nu zitten we middenin de beschrijving van de tabernakel: Exodus hoofdstuk 25 t/m 27.

Vind jij dat een eentonig, saai stuk, hoofdstukken lang? Met veel herhaling?
We hebben thuis een leuk boekje dat heet: “Huis van God, huis van Goud. Welkom.”, moet je er maar eens bij pakken. Dan worden deze hoofdstukken een stuk duidelijker en mooier.
De Heilige Geest heeft me een mooie boodschap die door hoofdstukken heen loopt laten zien. Die boodschap wil ik graag aan jullie doorgeven. Pak het volgende Bijbelgedeelte (bv. met de jongerenbijbel) er eens bij en lees dat eens goed door. Exodus 25: 13, 14 (28; 27: 6, 7 enz.): “Gij zult draagstokken van acaciahout maken en die met goud overtrekken. Gij zult de draagstokken steken in de ringen aan de zijwanden van de ark, om daarmee de ark te dragen”. En Exodus 26: 1: “de tabernakel zult gij maken van tien tentkleden…”

Bijbelstudie
Waarom lezen we nu juist deze verzen, die telkens herhaald worden? Die weet je dan toch langzamerhand wel? Met hun herhaling geven ze juist de rode draad in onze hoofdstukken weer! Deze stijlfiguur wordt vaker door de Bijbelschrijvers gebruikt, kijk maar eens naar hoofdstuk 40 van het boek Jesaja: heel vaak komt daar het woord “de stem” voor. Het geeft structuur aan het Bijbelgedeelte en het geeft de belangrijke functie van het roepen weer: De stem kondigt de komst van Jezus aan: de verlossing van God! Telkens opnieuw. De verlossing komt er echt aan!
Hoe is dat in ons Bijbelgedeelte? Waarom moest het volk draagstokken maken voor alle dingen die bij de tabernakel hoorden? Omdat alles draagbaar moest zijn.

Waarom wilde God een tent om in te wonen, en geen vast luxe kerkgebouw? Omdat het heiligdom draagbaar moest zijn!
God wilde met zijn volk onderweg zijn. Onderweg naar het beloofde land! Ze mochten zich niet hechten aan andere dingen of zaken. God moest de belangrijkste zijn en blijven! Ze moesten weten dat ze in alles afhankelijk zijn van God! En niet zelf in eigen kracht alles wel op konden lossen. Hun eigen zekerheden bouwen. God leidde hen naar het beloofde land, naar de nieuwe toekomst. Kijk niet achterom, maar kijk vooruit, met God als je Leider. Hij beloofde hen te leiden, ook al wist het volk niet wat de toekomst brengen zou.
Dat geldt ook voor ons! Stel je vertrouwen niet op de vastigheid die je zelf nu lijkt te hebben. De vrienden die je hebt, het geld dat je in je spaarpot hebt zitten, de dingen waar je goed in bent. Je mag er van genieten, je mag het gebruiken, inzetten, natuurlijk! God heeft ons gaven gegeven, waar we van mogen genieten!
Maar bedenk heel goed:, vrienden kunnen verhuizen, afhaken; geld kan minder waard worden of opraken(kredietcrisis?!), er kan je iets kan overkomen zodat je niet meer mee kan doen met de bovenste tien van je sportclub. En dan?

God haakt nooit af!